Gays in China want government to allow them to marry.

ไชน่าเดลี่ (29 พ.ย.) - ผู้เชี่ยวชาญจีนเผย เมื่อปัญหาการแพร่ระบาดของโรคเอดส์ในจีนพบมากในกลุ่มเกย์ วิธีการที่ช่วยควบคุมการติดเชื้อเอดส์ก็คือ การเปิดให้เพศเดียวกันสามารถแต่งงานได้อย่างถูกต้องตามกฎหมาย                ผู้เชี่ยวชาญออกมาเตือนในงานเอดส์โลกเมื่อวันพุธ (24 พ.ย.) "แม้อัตราการติดเชื้อเอดส์ในจีนอยู่ที่ 0.05 เปอร์เซ็นต์ แต่กลุ่มชายรักชายหรือเกย์ เป็นกลุ่มเสี่ยงและแพร่กระจายเชื้อเอดส์มากที่สุด อาทิในบางเมือง เกือบ1 ใน 5 ของของผู้ติดเชื้อเอดส์ เป็นกลุ่มเกย์"                ศ.จัง เป่ยชวน แห่งมหาวิทยาลัยชิงเต่า ผู้อุทิศการต่อสู้เพื่อสิทธิชาวสีม่วง ชี้ว่า "หากทำให้คนเพศเดียวกันสามารถแต่งงานได้ถูกต้องตามกฎหมาย ก็จะช่วยทำให้สัมพันธภาพของพวกเขามั่นคงยาวนานขึ้น และจะช่วยลดความเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอดส์ การขาดการยอมรับทางกฎหมายทำให้พวกเขาไม่ต้องรับผิดชอบต่อคนรัก จึงมักมีพฤติกรรมเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อย ๆ ทำให้มีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอดส์สูงมาก"                ดร.เห่า หยัง รองผู้อำนวยการสำนักป้องกันและควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุขเผย "รัฐบาลยังคงทำงานหนักเพื่อรวบรวมอาสาสมัครชาวเกย์ ช่วงนี้รัฐบาลสามารถอบรมสมาชิกชาวเกย์ได้เดือนนละ 90,000 คน เพื่อให้ความรู้ด้านการมีเพศสัมพันธ์อย่างปลอดภัย พร้อมแจกถุงยางอนามัยฟรี แต่ตัวเลขดังกล่าวก็ยังน้อยกว่าความเป็นจริงอยู่มาก"                ชาวสีม่วงหลายคนสนับสนุนความวิธีคิดของ ศ.จัง ที่ให้คนรักร่วมเพศสามารถแต่งงานกันได้ตามกฎหมาย คู่รักเกย์คู่หนึ่ง ชื่อจัง เจิ้น และอิง จือ (นามแฝง) ได้จัดงานแต่งงานขึ้นเมื่อ 20 พ.ย. ท่ามกลางการสนับสนุนอย่างอบอุ่น ในพิธีแต่งงานจัดที่ไนท์คลับแห่งหนึ่งในเมืองฉังโจว ตะวันออกของมณฑลเจียงซู มีแขกร่วมงานถึง 300 คน                จัง เจิ้น วัย 40 กล่าวว่า "แม้ว่าพวกเราไม่ได้มีทะเบียนสมรสตามกฎหมาย หรือมีพิธีแต่งงานที่ได้รับคำอวยพรจากเพื่อนฝูง ญาติผู้ใหญ่ตามประเพณี แต่นี่ก็จะเป็นเครื่องยืนยันความรัก ความรับผิดชอบ และความซื่อสัตย์ต่อกัน"                สถิติกระทรวงสาธารณสุข ยกตัวเลขในมหานครฉงชิ่ง พบการติดเชื้อเอดส์ของชาวเกย์เพิ่มขึ้นสองเท่าจาก 10.6 เปอร์เซ็นต์ในปี 2549 ขึ้นมาอยู่ที่ 19.2 เปอร์เซ็นต์ในปี 2552 และแนวโน้มสถิติเพิ่มขึ้นในลักษณะนี้ในอีกหลายเมือง                กระทรวงสาธารณสุขอ้างว่า มีจำนวนคนรักร่วมเพศประมาณ 5-10 ล้านคนในจีน แต่ผู้เชี่ยวชาญชี้ว่า นั่นเป็นการประเมินที่แคบเกินไป จำนวนที่แท้จริงน่าจะอยู่ที่ 40 ล้านคน                แม้จะมีการเรียกร้องให้คนรักร่วมเพศสามารถแต่งงานได้ แต่กว่า 80 เปอร์เซ็นต์ของคนรักร่วมเพศในจีนก็ได้แต่งงานกับเพศตรงข้ามไปเรียบร้อยแล้ว ศ.จัง เป่ยชวนกล่าวเพิ่มเติมว่า "เกย์ที่แต่งงานกับผู้หญิง จะทำให้ผู้หญิงมีโอกาสเสี่ยงติดเชื้อเอดส์ตามไปด้วย และถึงแม้จะอนุญาตให้เกย์แต่งงานกันตามกฎหมาย แต่เกย์หลายคนก็คงไม่เลือกแต่งงาน เพราะเกรงความเสื่อมเสีย และต้องอับอายที่ถูกสังคมชี้ว่าเป็นคนรักเพศเดียวกัน"

การปลดปล่อยจากวิญญาณแห่งความกลัว

การปลดปล่อยจากวิญญาณแห่งความกลัว 1
การอธิษฐานปลดปล่อย




การปลดปล่อยจากวิญญาณแห่งความกลัว2
การอธิษฐานปลดปล่อย จากวิญญาณแห่งความกลัว



ผู้หญิงคนนี้ได้บอกกับเราภายหลังจากที่เธอได้รับการปลดปล่อยว่า
เธอถูกรบกวนจากวิญญาณแห่งความกลัว บ่อยๆ ประมาณเดือนละครั้ง
ระยะเวลาประมาณสองปี ต่อมา วิญญาณมารบกวนถี่มากขึ้น คืออาทิตย์ละ 4 ครั้ง
ต่อมาเป็น สองสามวันต่อครั้ง แม้ว่าเธอจะเข้าร่วมการนมัสการกับศาสนาคริสต์ แต่เนื่องจากตอนที่เธอรับบัพติสมาเธอไม่ได้กลับใจจากบาปอย่างแท้จริง จนเธอได้พบกับทีมงานของเรา
เราไปอธิษฐานปลดปล่อยในคริสตจักรที่เธออยู่ จำนวนสองครั้ง
ในครั้งที่ 1 เธอไม่กล้าออกมารับการอธิษฐานเพราะเกิดความกลัวอย่างมาก
ต่อมาอีกหนึ่งอาทิตย์เราไปอธิษฐานปลดปล่อยและเยียวยาคนป่วยที่คริสตจักรของเธอในครั้งที่สอง ในครั้งนี้เธอกล้าออกมารับการอธิษฐาปลดปล่อยเนื่องจากเธอไม่อยากถูกรบกวนด้วยอาการวิญญาณร้ายรบกวน ด้วยวิธีทำให้เธอเอามือบีบคอตัวเองอีกต่อไป
กรุณาดูคลิปที่สองด้วย
อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับการปลดปล่อย ที่

http://reeewat.blogspot.com

HOW Demons enter and make stronghold in the body.

Curses take root in the same way that demons enter. It may be that in the case of some curses, demons don't go inside the person, but somehow attach themselves to them anyway. The important thing in either case is to destroy the legal ground through which Satan's demons get access to afflict, harass and torment people.
It is often helpful to know the main ways that demons get into people. In order to get demons out, we usually need to know what it was that gave them the legal right to enter in the first place! Then by renunciation of that thing, and by determined faith in God, we can, with God's authority, command the related demons to leave. The demons will be forced to leave.
Demons cannot just enter people any time they want to. They need a legal opening to do so. Knowledge of the things that open the door to demons will also give us the knowledge of how to keep the door shut on them. It is also necessary in order to maintain our deliverance. What is the point of getting demons out, if they are only going to be let back in shortly?


Openings through which demons get in
Generational curses


1. Demons very often get into people while they are still in their mother's womb. Idolatry and occultic sins are transmitted to the third and fourth generations of those who hate God (Exodus 20:3-5). Demons have a right to enter the unborn babies of those who are under such curses. It is through demons that curses are transmitted from generation to generation.
This may not seem fair, but it is a reality. We inherit both good and bad from our ancestors, but because of Jesus, we can break out of the curse and come into the abundant life as God's children. Some people are a certain way because they have been demonically oppressed all their lives, even from the womb. People can think it is part of them, but really it isn't. They can be freed.
I personally needed much deliverance from spirits associated with the false religion of freemason. My great grandfather was a high level freemason and the curse associated with that did affect my family and I. After deliverance from this my spiritual life was able to go forward and I had much more peace in my walk with God. There was definitely a spiritual struggle and some demons had to be coughed out of my system as I came to the Lord Jesus for deliverance.
Many Indian people, even from believing families, need deliverance from the curses associated with the idolatry of their ancestors. For example, I've heard of new believers in Fiji of Indian origin needing deliverance from spirits of the monkey god which their ancestors worshiped. Strange monkey like manifestations occurred when this spirit was confronted.
When you read between the lines in the Bible you can see how certain sins come down the generations. Solomon was born of David and Bathsheba, a relationship which began in adultery. And so Solomon's love for foreign women became his downfall. He had 700 wives and 300 concubines, and his foreign wives led him into idolatry. Rehoboam, Solomon's son, also had plenty of wives and concubines - though he was a man of more modest means.
Abraham, Isaac and Jacob all had a problem with lying and deceiving. Abraham and Isaac both lied, saying their wives were their sisters. Jacob deceived his brother, and was later deceived by his own sons concerning Joseph. Even God's men can be vulnerable to this kind of generational character flaw.
This is not to say that a man is forced to sin because of the sins of his parents. Hezekiah was a good example of one king who refused to follow the ungodly example of his father. In Jesus Christ all can be freed from the chains of generational and cultural sins, and live in the perfect will of God. But often deliverance is needed before this can be realised.


Sins of Commission


"Do you not know that to whom you present yourselves slaves to obey, you are that one's slaves whom you obey, whether of sin leading to death, or of obedience leading to righteousness?" (Romans 6:16).
Jesus answered them, "Most assuredly, I say to you, whoever commits sin is a slave of sin." (John 8:34).
When people yield to particular sins often enough - even at the level of mental acceptance - demons can enter them. Actually, even one deliberate sin can open the door for a demon to enter. It does not always happen, but it can, especially where repentance does not happen quickly.
When a person is doing a sin that they hate and resent, it is no longer freedom - it is slavery. Yielding to sin always costs more than it gives. You may have done it freely the first time, but you can't stop doing it freely. Demons drive and compel people towards the same evil things. One of the areas where many people are most conscious of this is in the area of sexual lust and masturbation. People may also feel compelled to lie, cheat, steal or think blasphemous thoughts. It is by the work of the cross that all such bondages can be broken, and deliverance from demons is made possible by the victory Jesus achieved there.
There is the law of sowing and reaping, which states that "whatever a man sows, this he will also reap". Demons work to make sure people reap the negative things they have sown. If we sow deception, we will be deceived. If we sow hatred, we will reap it. "Those who live by the sword perish by the sword". For this reason alone we would do well to avoid sin. Only Jesus can free us from sin's chains, from the power of sin. Once he frees us, we do well to give ourselves to Him completely so we can enjoy Him fully and stay out of further bondage to evil.
To the extent we compromise with evil we become the slaves of it.


Sins of Omission


God said to Cain, "If you do well, will you not be accepted? And if you do not do well, sin lies at the door. And its desire is for you, but you should rule over it." (Genesis 4:7). Here "sin" is portrayed as a personality with the desire to rule over us. This speaks of demonic powers.
Sins of omission are the main reason that demons get into or back into Christians.We are supposed to be filled with the Holy Spirit as much as possible, and to seek the face of God. We are supposed to be devoted to prayer. However much we may seek to avoid this logic, when we are not doing this, we are living contrary to the will of God. And Satan knows it.
Demons return to empty vessels. The demon says, "I will return to my house from which I came. And when he comes, he finds it empty, swept and put in order. Then he goes and takes with him seven other spirits more wicked than himself, and they enter and dwell there; and the last state of that man is worse than the first." (Matthew 12:44,45).
Demons can only get back in when we are not doing what we are supposed to be doing. Paul said, "Nor give place to the devil." (Ephesians 4:27). We give place to the devil when we fail to give to God what truly belongs to Him, in terms of our praise, our love and our adoration.
If you have done this, be sure that God is well able to deliver you, but it will be when in your heart you truly return to the Lord as being the number one passion of your life.


Sudden shocks, traumas and crises


These can open the door for demons to get in - for example, a sudden shock might open the door for a demon of fear to enter a young child. That demon may have a stronghold for years afterwards, producing irrational fears in a person at odd moments. Once we are aware of this, we will be more prudent about the kinds of things we let our young children watch, and we will also learn the importance of praising God instead of going to pieces when the storms of life strike.
Rituals of non-Biblical religions and secret societies
These can open the door for demons to get into people - demons which will later work to blind them to the true gospel. Such spirits are also transmitted through curses down through the generations. Therefore, in seeking light from the Holy Spirit concerning a particular need for deliverance, be it in your own life or someone else's, be aware of this possibility.
Many forms of modern entertainment open people to demonic invasion.
Much in the film, television and music industries is inspired by satan and opens people up to satanic or worldly philosophy and the influence of demons. Pornography, occultic role-playing games or devices to supposedly communicate with the dead or tell fortunes all open people up to demons.
These days the majority of films and television shows rated PG or above have elements which glorify evil, promote lust, or inspire fear. Many video games, besides being a huge waste of time, have violent themes which at worst can inspire violent attitudes and behavior in people.



Hurts and Wounds from Others


When people don't deal properly with the hurts they receive from others in life, by forgiving them fully, they are going to be opened up to demons. Spirits of resentment, rejection, anger, hatred and bitterness are very common amongst people who have been dealt hard and hurtful blows by others. Christians who have been hurt by pastors or spiritual leaders are especially vulnerable. If this applies to you, for your own sake, forgive them, and avoid speaking evil of them. Otherwise you will go on suffering needlessly. Not dealing with the hurt correctly could mean you do more damage to the body of Christ than they did to you. Also, we are only forgiven by God to the extent that we forgive our Christian brethren from the heart (Matthew 6:12,14,15). That's just the way it is.


Covenants, Religious Festivals and Pilgrimages


Strong demons have a right to enter people who worship other gods, and especially when they make covenants to them. Satan is keeping the teeming millions of Asia in bondage through all kinds of religious festivals which renew the demonic covenants between a nation and the evil spirits that rule over them in the heavenly realms. When you see Hindu priests with hooks through their backs who apparently don't feel pain, you should realise we are not dealing with mere psychological or cultural curiosities. The pilgrimages to Mecca are a pillar of Islam whereby the evil spirits associated with that religion keep their grip on the minds of the faithful.
The Olympic Games is amongst other things a kind of pagan ceremony of Greek paganism. The spirit of Greece expresses itself in humanism, worship of the body, intellectualism and things like this. The amount of fuss created concerning the Olympic Games should alert us to the fact that it is a religious as well as a sporting event. It is well known that pagan priests are involved in the Olympic tradition, and the lighting of the Olympic flame, and Satan has always sought to use these games for his purposes. (God also has strategies to use the Games for His purposes too, but that is another subject).
The main point is that covenants and pilgrimages are often entry points for demonic powers. Satanic priest make a covenant with the devil, signed in their own blood, and many other religions involve pilgrimages and covenants which are not in accordance with God's revelation the Bible. They are inspired by a different spirit and lead to bondage whether people realise it or not.


Idols and Cursed Objects


Any object associated with idolatry can bring demons into a person's life. We need to be careful about bringing back trinkets from third world nations that may be associated with gods, fetishes or magic in any way. Any object with supposed occultic power brings demons to the owner. Some symbols like the Ying and Yang symbol, the upside-down broken cross used in witchcraft and the "Peace" movement all have demonic connotations and can open the door for demons.

Resource: http://www.christian-faith.com/forjesus/how-demons-enter

การถืออดอาหารของชาวคริสต์

การอดอาหารอธิษฐานตามพระคัมภีร์

การอธิษฐาน

พระเจ้าสร้างมนุษย์ขึ้นเพื่อสามัคคีธรรมกับพระองค์ในความสัมพันธ์นี้การอธิษ ฐาน เป็นหนทางหนึ่งที่พระเจ้าใช้เพื่อเป้าหมายนี้ แต่เนื่องจากบาปสัมพันธภาพนี้จึงขาดสะบั้นลงและการอธิษฐานกลายเป็นสิ่งที่ เข้าไม่ถึง และน่าอึดอัดใจสำหรับมนุษย์

ผู้เชื่อพระเจ้าจะแบ่งปันชีวิตของเขากับพระองค์ผ่านทางการอธิษฐานเราสามารถ ระบายความในใจทั้งหมด เปิดอกสารภาพบาปและทูลขอจากพระองค์โดยมั่นใจว่าพระเจ้าจะตอบคำอธิษฐานด้วย สิ่งที่ขาดไม่ได้ในการอธิษฐานคือ “ การขอบพระคุณ”

ชาวอิสราเอลที่เคร่งครัดในศาสนาจะอธิษฐานวันละสามครั้ง ซามูเอลได้ ตระหนักถึงหน้าที่นี้ถึงขนาดประกาศว่า หากเขาลืมอธิษฐานเผื่อคนที่อยู่ในความรับผิดชอบของเขาก็ถือว่าเขาทำบาป การอธิษฐานไม่มีสูตรสำเร็จตายตัว แต่การอธิษฐานที่คริสเตียนต้องทำตาม ซึ่งท่านเปาโลก็คาดหวังให้การอธิษฐานเป็นส่วนสำคัญของชีวิตคริสเตียนและคริ สตจักรเพราะเมื่อมนุษย์เราคืนดีกับพระเจ้าแล้ว ความกระหายจะพูดคุยกับพระองค์กลายเป็นธรรมชาติใหม่ของเรา

การอธิษฐาน นับเป็นส่วนสำคัญในครอบครัวของพระเจ้า เพราะพระเยซูได้สอนสาวกให้อธิษฐานว่า “พระบิดาแห่งข้าพระองค์ทั้งหลาย...”  ( มัทธิว 6:9-13 ) คริ สตจักรสมัยแรกๆ มาร่วมชุมนุมเพื่ออธิษฐานด้วยกัน เช่นการประชุมที่บ้านแม่ของมาระโกเพื่ออธิษฐานขอให้เปโตรได้รับการปล่อยตัว พระวิญญาณบริสุทธิ์มีหน้าที่เร่งเร้าให้คริสเตียนอธิษฐาน โน้มน้าวความคิดของคริสเตียนให้สอดคล้องกับน้ำพระทัยพระเจ้า อัครสาวกเปาโลเขียนถึงชาวโรมันว่า “พระวิญญาณทรงช่วยขอแทนเราในเมื่อเราคร่ำครวญอธิษฐานไม่เป็นคำ” ( ดูพระคัมภีร์เทียบ สดด. 62:8; 1 ยน. 1:9; มก. 11:24; ฟป. 4:6; 1 ซมอ. 12:23; คส. 4:2; ยก. 1:5-6; กจ. 12:12; รม. 8:26) พระเยซูสอนถึงการอธิษฐาน : มธ. 6:5-15; 7:7-11; 26:41; มก. 12:38-40; 13:33; 14:38; ลก. 11:1-13; 18:1-14 คำอธิษฐานของพระเยซู : มธ. 6:9-13; 11:25-26; 26:36-44; มก. 14:32-39; ลก. 10:21; 11:2-4; 22:46; 23:34, 46; ยน. 11:41-42; 12:27-28; 17 คำอธิษฐานอันยอดเยี่ยมในพระคัมภีร์ : อพย. 15; 32; 33; ฉธบ. 32-33; ยชว. 10; วนฉ. 5; 6; 1 ซมอ. 1; 2; 2 ซมอ. 7; 22; 1 พกษ. 3; 8; 18; 19; 2 พกษ. 19; อสร. 9; นหม. 1; 9; โยบ. 42; สดด.; ดนล. 2; 9; ยนา. 2; ฮบก. 3; ลก. 1:46-55, 68-79; 2:29-35; กจ. 4:24-30 และคำอธิษฐานในจดหมายฝากต่างๆ

การอดอาหารอธิษฐาน

การอดอาหาร: มาดูเบื้องหลังการอดอาหาร อธิษฐาน  ตามธรรมบัญญัติในพระคัมภีร์เดิม คนยิวมีวันอดอาหารประจำชาติเพียงวันเดียวคือ “วันลบบาป” คือวันที่ ๑๒ เดือน เจ็ด ( ปลายเดือนกันยายน/ ต้นตุลาคม ) สมัยที่อิสราเอลเป็นเชลยในบาบิโลน ชาวยิวยังอดอาหารในเดือน ห้า และ เดือนที่ เจ็ด เพื่อไว้ทุกข์ให้ เกดาลิยาห์ ผู้ว่าราชการยูดาห์ ที่ถูกลอบ ฆ่า และการที่พระวิหารถูกทำลาย

 หลัง สมัยเป็นเชลยชาวยิวได้เพิ่มวันถืออดอาหารอีก สองวัน คือในเดือนที่ สิบ เพื่อระลึก ถึงการที่บาบิโลนเริ่มโอบล้อม เยซูซาเล็ม และในเดือนที่สี เยซูซาเล็มแตก  ทั้งประเทศและส่วนบุคคลอาจถืออดอาหารในวาระคับขันอื่นๆด้วย

 การ อธิษฐานและการอดอาหารมักจะควบคู่กันไป มักจะมีคำถามว่าทำไมต้องอดอาหารอธิษฐานการอดอาหารเป็นสัญลักษณ์ ถึงการกลับใจอย่างแท้จริง  ใน ช่วงที่อดอาหารจะไม่กิน ไม่ดื่ม อาจจะฉีกเสื้อผ้าและสวมชุดกระสอบ เอาขี้เถ้าซัดลงบนศีรษะ ปล่อยผมรุงรัง กระเซอะกระเซิง และไม่อาบน้ำ

ที่สำคัญ ผู้เผยพระวจนะ และพระเยซูเจ้า ได้พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า สัญลักษณ์ภายนอกนั้นไม่เพียงพอ เพราะสิ่งที่สำคัญอยู่ที่การเปลี่ยนแปลงภายในจิตใจ ( ดูข้อพระคัมภีร์เทียบ :ลนต.๑๖.๒๙,ศคย.๗.๕,๘.๑๙,วนฉ.๒๐.๒๖, นหม.๑,๒ ซมอ.๑๒.๑๖,๒๐, อสธ.๔.๑๖,อสย.๕๘.๓-๕, ยอล.๒.๑๓, ยนา ๓.๕, มธ.๖.๑๖-๑๗ )

การอดอาหาร ที่คริสต์โปรเตสแตนต์ส่วนใหญ่ปฏิบัติ: การอดอาหารอธิษฐาน ยังเป็นเรื่องหนึ่งที่คริสตชนเข้าใจ และไม่เข้าใจ ต่อมาก็ขึ้นกับคณะนิกายแยกย่อยออกไปอีก แท้จริงแล้ว การอดอาหารเป็นศาสนปฏิบัติที่กล่าวถึงเสมอๆในพระคัมภีร์ เมื่อศึกษาพระคัมภีร์ในพันธสัญญาเดิมจะเห็นภาพที่คนยิวอดอาหารสม่ำเสมอ ต่อมาจะเห็นภาพของ การอดอาหารในรูปแบบต่างๆ และในโอกาสต่างๆ เช่น เพราะสำนึกผิด เพราะพ้นจากภยันตราย ในพระคัมภีร์ผู้วินิจฉัย ซามูเอลเรียก ร้องให้ประชาชนร่วมถืออดอาหาร ( 1ซามูเอล 7.6 ) ต่อมาก็พบการอดอาหารโดยความสมัครใจ เช่นกษัตริย์ดาวิดถืออดอาหารเมื่อพระโอรสทรงประชวร ( 2 ซามูเอล 12.16 )เป็นต้น

การถืออดอาหารหาไม่ได้ทำให้เกิดความชอบธรรมมากขึ้น แต่เป็นการฝึกฝนฝ่ายจิตวิญญาณและเป็นการอุทิศตัว และใจ เพื่ออธิษฐานต่อพระเจ้าสำหรับเรื่องต่างๆ โดยไม่ให้การกินการดื่มมาเป็นอุปสรรค แต่คาดหวังจะเป็นการได้รับคำตอบ และเข้าใจน้ำพระทัยพระเจ้า ซึ่งต่อไปนี้จะมาดูกันในพระคัมภีร์ กล่าวถึงการอดอาหารเพื่ออธิษฐานอย่างไร โดยเนื้อหาทั้งหมดจะเป็นมุมมองของคริสตจักรโปรเตสแตนต์สายหลัก

คริสต ชนทุกคนมีสิทธิพิเศษในการประกาศพระคำของพระเจ้าว่า"ข้าพเจ้าถูกตรึงไว้กับ พระคริสต์แล้ว ข้าพเจ้าเองไม่มีชีวิตอยู่ต่อไป แต่พระคริสต์ต่างหากที่ทรงมีชีวิตอยู่ในข้าพเจ้า" (กท. 2:20) นี่เป็นคำกล่าวของคริสเตียนที่ติดสนิทอยู่กับพระคริสต์ แต่ว่าในฝ่ายเนื้อหนังนั้นเรายังมีศัตรูที่สำคัญอยู่สาม ตัว คือ

1.เนื้อหนัง
2.เรื่องทางฝ่ายโลก
3.มารซาตาน

พระเยซูเจ้าทรงได้ชนะศัตรูทั้งสามตัวนี้บนไม้กางเขนแทนบรรดาผู้เชื่อทุกคนแล้ว

การอด อาหารอธิษฐานเป็นการเพิ่มความเชื่อให้คริสเตียน เพราะเราก็สามารถชนะสิ่งเหล่านี้ได้โดย ความเชื่อด้วยวิธีการอธิษฐานถืออดอาหาร การถืออดอาหารเป็นวิธีการที่พระเยซูทรงสอนไว้ให้เราปฏิบัติตาม พระกิตติคุณมัทธิว 17:21 พระเยซูไม่ได้อ้อนวอนให้เราอดอาหาร เมื่อพระองค์สั่งให้เราอดอาหาร พระเยซูไม่ได้ตรัสว่า “ถ้า”ท่านอดอาหาร พระองค์ตรัสว่า “เมื่อ”ท่านอดอาหาร และพระองค์ทรงสอนให้เราปฏิบัติฝึกฝนฝ่ายจิตวิญญาณจำเป็นในการวางระเบียบ ชีวิตคริสเตียนทุกคนไว้ ๓ ประการดังนี้

1.การให้ทาน
2.การอธิษฐาน
3.การถืออดอาหาร

ทั้งสามประการที่กล่าวมาพระเยซูสอนว่าอาจจะถูกใช้อย่างถูกๆผิดๆ กล่าวคือ

การ ให้ทาน ไม่ควรถูกชักจูงโดยคนใดคนหนึ่งแต่ให้ด้วยความเต็มใจ  การอธิษฐานอดอาหารก็เช่นกัน ไม่ควรจะถูกชักจูงโดยผู้หนึ่งผู้ใดหรือเพื่อผู้หนึ่งผู้ใดแต่ควรเป็นการ กระทำเพื่อถวายพระเจ้าจากใจที่เต็มไปด้วยความรัก และด้วยใจที่ขอบพระคุณการถืออดอาหารอธิษฐานมีสอนมากมายในพระคัมภีร์ เพื่อให้ชีวิตของคริสตชนเกิดความสมดุล

พระเจ้าไม่จำเป็นต้องได้รับ การถวายจากเราแต่เราต่างหากที่ต้องถวายแด่พระองค์ ดังนั้น แรงจูงใจในการถืออดอาหารจะต้องเป็นหัวใจที่เต็มด้วยความรัก พลังอำนาจไม่ได้อยู่ที่การอธิษฐาน การให้ทานในการถืออดอาหาร แต่พลังอำนาจที่พระเยซูคริสต์

ให้เราศึกษาเรื่องการถืออดอาหาร ในพระธรรมอิสยาห์บทที่ 58 เมื่อเราอดอาหารอย่างเอาจริงเอาจังแล้วเราสามารถออกจากสิ่งเหล่านี้

1.แก้พันธนะของความอธรรม
2.แก้สายรัดแอกแห่งภาระหนัก
3.ได้รับการปล่อยให้เป็นอิสระจากการถูกบีบบังคับ
4.หักแอกเสียทุกอัน

หาก ถามว่า "ทุกวันนี้คริสตชนยังต้องอธิษฐานอดอาหารหรือไม่?" คำตอบคือ "จำเป็นมาก"... เพราะเป็นการฝึกฝนฝ่ายจิตวิญญาณ เพื่อของประทานจะได้เข้าสู่เรา เราไม่ควรมีคำมากมายกับการถืออดอาหารอธิษฐาน แต่พระเยซูสอนว่า "เมื่อท่านทำทาน เมื่อท่านอดอาหารอธิษฐาน จงทำอย่างถูกต้อง แล้วความรักการเชื่อฟังจะตามมา"


1. การถืออดอาหารในพระคัมภีร์เดิม

1.1.”โมเสส” ในพระคัมภีร์เฉลยธรรมบัญญัติบทที่ ๙ เป็นตัวอย่างที่สำคัญในการถืออดอาหาร เป็นเรื่องการอดอาหารอธิษฐานสี่สิบวันของโมเสสที่ภูเขาซีนายกับพระเจ้าท่าน ได้รับแผ่นศิลาพันธสัญญาสองแผ่นหลังจากถืออดอาหาร  เมื่อ ท่านลงมาจากภูเขาพร้อมกับแผ่นศิลาพันธสัญญาซึ่งรับมาจากพระเจ้า ท่านก็พบว่าชาวอิสราเอลได้ทำบาป โดยหันไปกราบไหว้บูชาวัวทองคำ ท่านจึงทำลายรูปเคารพนั้น และท่านเป็นตัวแทนทูลขอพระเจ้าให้ไว้ชีวิตต่อคนอิสราเอลผู้ได้ทำบาปเพราะพระ เจ้าตรัสว่าจะทำลายพวกเขา ตรงกันข้ามโมเสสได้รับบัญชาชัดเจนว่าไม่ให้ขอการอภัยโทษในคำพิพากษาที่ พระองค์จะทรงทำลายพวกเขา พระเยโฮวาห์ตรัสว่า “ขออย่าท้วงเรา” นี่คือการยืนยันการตอบคำอธิษฐานของโมเสส ผู้ที่ยอมอดอาหารถึงสี่สิบวัน แต่ในที่สุดพระเจ้าทรงตอบคำอธิษฐานของเขา   คือพระเจ้าให้ชาวอิสราเอลฟังเสียงโมเสสก็จะให้พ้นจากการลงโทษ ที่พระเจ้าทรงฟังเพราะโมเสสอธิษฐานอย่างเอาจริงเอาจังกับพระองค์ สำหรับชาวคริสต์เราควรจะปฏิบัติในการอธิษฐานเหมือนโมเสส แต่คริสเตียนจำนวนมากได้ละเลยในการอธิษฐานเพราะไม่เห็นความสำคัญ หรือไม่วางใจพระเจ้า หรือขี้เกียจ ฯลฯ

1.2. “เอสรา”ใน พระธรรมเอสราบทที่ 8 เราจะเห็นตัวอย่างที่คนของพระเจ้าในสมัยพระคัมภีร์เดิม ได้เห็นถึงความสำคัญในการถืออดอาหาร และได้ผลมากในการทูลขอให้พระเจ้าเทฤทธิ์อำนาจจากพระองค์ “เอสรา”คือ ผู้ที่พระเจ้าทรงเลือกให้นำชนชาติอิสราเอลเดินทางกลับจากการเป็นเชลยที่บาบิ โลนไปสู่บ้านเกิดในกรุงเยรูซาเล็มจากการเป็นทาสพวกเขาได้รับทรัพย์สมบัติมาก มายจากพระราชาแห่งบาร์บิโลนเพื่อนำไปสร้างกรุงเยรูซาเล็มใหม่ในระหว่างทาง นั้นมีโจรมากมายแต่ชนชาติอิสราเอลไม่มีอาวุธพวกเขาได้ใช้วิธีเดียวกันที่เคย เห็นบรรพบุรุษกระทำคือ พวกเขาได้รวมกันอธิษฐานถืออดอาหารอย่างเอาจริงเอาจังกับพระเจ้า และเดินทางกลับมาด้วยความปลอดภัยเพราะพระเจ้าทรงพอพระทัยและทรงปกป้องพวกเขา

1.3. “ เนหะมีย์” ในพระธรรมเนหะมีย์บทที่ 1 เราจะเห็นถึงคนของพระเจ้าที่ได้อธิษฐานอดอาหารเพื่อการซ่อมแซมกำแพงเมือง หลวงของอิสราเอล  เนหะมีย์ ทำหน้าที่เป็นพนักงานเชิญถ้วยเสวยของพระราชา ผลของการอดอาหารอธิษฐาน พระเจ้าทรงเคลื่อนไหวพระทัยของพระราชา พระราชาทรงอนุญาติให้เนหะมีย์เป็นหัวหน้ากลับไปซ่อมแซมกำแพงเมืองใหม่ นี่ก็คือการทรงตอบคำอธิษฐานของพระเจ้า

1.4. “เอสเธอร์”ใน พระคัมภีร์เอสเธอร์เมื่อชนชาติอิสราเอลกำลังจะถูกพระราชกฤษฎีกาทำลายล้างชาว ยิวซึ่งเป็นแผนการชั่วของฮามานจอมโฉดผู้เกลียดชังคนยิวเพ็ดทูลพระราชาให้ ทำลายล้างชาวยิวทั่วพระราชอาณาจักรแต่พระราชินีเอสเธอร์เชื้อสายยิวได้บอก กับชาวอิสราเอลให้พวกเขาอดอาหารอธิษฐานสามวันสามคืนแม้กระทั่งพระนางเองก็ ทรงทำเช่นนั้นเพื่อที่พระนางจะเข้าไปเข้าเฝ้าพระราชาและกล่าวถึงเรื่องนี้ ด้วยคำอธิษฐานของชาวอิสราเอลและทูลของพระราชินีเอสเธอร์พระเจ้าทรงสัมผัส พระทัยพระราชาให้โปรดปรานคำทูลของพระมเหสีของพระองค์ ในที่สุดเหตุการณ์ร้ายกลับกลายเป็นดี ชาวยิวได้รอดพ้นจากการถูกทำลาย แต่คนชั่วผู้ที่วางแผนนั้นกลับได้รับโทษแทน

1.5. “โยเอล” ในพระธรรมโยเอล ผู้เผยพระวจนะ ได้กล่าวว่าเมื่อเป็นเวลาแห่งความท้อแท้สิ้นหวัง พระเจ้าทรงเตือนประชากรให้แสวงหาความช่วยเหลือจากพระองค์ ให้ชนชาติอิสราเอล กลับมาหาพระเจ้า ด้วยการอดอาหารอธิษฐาน ด้วยการโอดครวญ ร้องไห้ และฉีกใจ ซึ่งพระเจ้ากอปรด้วยพระคุณทรงพระกรุณา ทรงกริ้วช้า และบริบูรณ์ด้วยความรักมั่นคง จะได้ช่วยเหลือพวกเขา

1.6. “โยนาห์” ในสมัยของโยนาห์ เป็นผู้เผยพระวจนะ ท่านได้กล่าวโทษชาวนีนะเวห์ และชาวเมืองนั้นต่างพากันตกใจกลัวการลงโทษของพระเจ้าตามที่โยนาห์บอกดังนั้น พวกเขาไม่มีทางอื่นใดนอกจากการอดอาหารอธิษฐานเท่านั้น แล้วพระเจ้าทรงตอบคำอธิษฐานของพวกเขาโดยไว้ชีวิตชาวนครนีนะเวห์ทั้งหมด


2.การถืออดอาหารในพันธสัญญาใหม่

ใน พันธสัญญาใหม่ได้ยืนยันถึงความสำคัญของการถืออดอาหารในชีวิตของพระเยซูเจ้า พระองค์ทรงเริ่มต้นพระราชกิจ ด้วยการอดพระกระยาหารเป็นเวลา40วันในถิ่นทุรกันดารและทรงได้รับการทดลอง 3 ประการก็เกิดขึ้นกับพระองค์ แต่พระเยซูทรงชนะการทดลองทั้งหมด คือ ชนะฝ่ายเนื้อหนัง  ฝ่ายโลก และ ฝ่ายมาร

ยังมีคริสเตียนจำนวนมากที่ มีชีวิตทุกข์ใจนานนับสัปดาห์ เดือน หรือเป็นปีๆ ความกดดันฝ่ายวิญญาณบางครั้งก็มาจากวิญญาณชั่ว พระเยซูเจ้าตรัสว่าการปลดปล่อยจากวิญญาณชั่วบางจำพวกจะต้องใช้วิธีอดอาหาร เท่านั้น เช่น "แต่ผีชนิดนี้ไม่เคยถูกขับออก เว้นไว้โดยการอดอาหารอธิษฐาน"มัทธิว17:21 แสดงว่าการถูกปลดปล่อยจากวิญญาณชั่วก็ต้องด้วยวิธีการอดอาหารอธิษฐาน

แต่ ก็มีคริสเตียนจำนวนมากไม่เชื่อฟังพระเยซูคริสต์เรื่องการอดอาหารและอธิษฐาน เพื่อทำลายอำนาจที่กดขี่ อาจจะเคยได้ยินบางคนกล่าวว่า “ฉันจะอดอาหารเมื่อพระเจ้าทรงนำ”

การถืออดอาหารอธิษฐานเป็นทางที่นำ ไปถึงพระเจ้าในคริสตจักรยุคแรกได้กำหนดเวลา การอดอาหารเพื่อคริสตจักร ในพระธรรมกิจการ 13:2 ขณะที่พวกเขากำลังอดอาหารอธิษฐานและนมัสการอยู่นั้นพระวิญญาณบริสุทธิ์ก็ได้ สถิตเข้ามา และพูดกับพวกเขา

ในช่วงสองศตวรรษแรกนั้น คริสเตียนส่วนมากถืออดอาหารอาทิตย์ละ 2 วัน คือ วันอังคารและวันศุกร์สำหรับคริสเตียนปัจจุบันนี้ชีวิตในพระกายของพระคริสต์ จะอยู่ที่ไหนมีบางคนเห็นว่าถ้าเราได้กำหนดอธิษฐานอดอาหารสัปดาห์ละ 2 วัน ทั่วโลกน่าจะช่วยเหลือผู้เดือดร้อนช่วยดับไฟสงครามทั้งภายในภายนอกนำ สันติภาพให้เป็นไปได้ และนำคนแสวงหากลับมาหาพระเจ้าเป็นต้น


3. การถืออดอาหารอธิษฐานคืออะไร?

การ ถืออดอาหารเป็นการละเว้นความต้องการบางอย่าง (หรือทั้งหมดตามที่พระคัมภีร์ ได้กล่าวไว้) ในชีวิตประจำวันของเราคือฝ่ายเนื้อหนังเพื่ออุทิศเวลาของเราถวายแด่พระเจ้า เพื่อความเจริญเติบโตในด้านชีวิตฝ่ายจิตวิญญาณ และเตรียมประสาทสัมผัสฝ่ายจิตวิญญาณของเราให้พร้อมที่จะรับการต่อสู้ฝ่ายจิต วิญญาณ โดยการละเว้นสิ่งเหล่านี้

1.อาหาร (ลูกา 4:2)
2.อาหารและน้ำ (เอสเธอร์)
3.อาหารและเพศสัมพันธ์ (1 โครินธ์ 7:5)

การ ถืออดอาหารในพระคัมภีร์หมายถึงการงดอาหารทุกอย่างส่วนน้ำไม่ใช่อาหารและถ้า ไม่เจาะจงว่าจะไม่ดื่มน้ำด้วยก็จะดื่มน้ำได้ตามปกติ สำหรับ คริสเตียนไม่ถือว่าน้ำคือสิ่งต้องห้ามในเวลาที่อดอาหารอธิษฐาน ควรจะดื่มน้ำสะอาดให้เพียงพอ แต่ถ้าหากรับประทานอาหารเสริมถือว่าเป็นการยุติการถืออดอาหารอธิษฐาน และไม่ควรใช้สารกระตุ้น เช่น ชา กาแฟ หมากฝรั่ง และอื่นๆ


4. เหตุผล 10 ประการ ของการถืออดอาหาร

มา ทำความเข้าใจว่า การถืออดอาหาร อธิษฐานคืออะไร จาก ๑๐ ประการต่อไปนี้น่าจะทำให้คริสตชนเข้าใจ และเมื่อตัวเองอดอาหารอธิษฐานก็สามารถเข้าใจอย่างถูกต้อง

4.1.เพื่อเป็นการนมัสการพระเจ้า (กิจการ 1:2,3)

4.2.เพื่อเพิ่มความเชื่อของผู้อดอาหาร(มัทธิว 17:19-21)

4.3.เพื่ออุทิศตัวของผู้อดอาหารในการอธิษฐาน (1 โครินธ์ 7:5)

4.4.เพื่อ ดำเนินในพระวิญญาณ (โรม บทที่ 8 ) พระคัมภีร์ได้กล่าวว่าเนื้อหนังกับวิญญาณมีความขัดแย้งกันเพราะถ้าไม่ได้ถือ อด อาหารนานถึงสองสามสัปดาห์ เราจะไม่มีทางรู้เลยว่าธรรมชาติของตัวเก่าของเราควรจะถูกฆ่าวันละกี่ครั้ง ช่วงการถืออดอาหาร เป็นช่วงที่ร่างกายอ่อนแอ ความบาปที่ซ่อนเร้นแอบแฝงอยู่ และความต้องการของเนื้อหนังก็จะแสดงออกมาให้เห็น "เหตุฉะนั้นจงประหารโลกียวิสัยในตัวท่านเสีย มีการล่วงประเวณี การโสโครก ราคะตัณหา ความปรารถนาชั่ว และความโลภ ซึ่งเป็นการนับถือรูปเคารพ" (  โคโลสี 3:5 )

4.5.เพื่อทำให้เกิดความเชื่ออย่างสุดจิตสุดใจ (มาระโก 11:23,24) เป็นความเชื่อมั่นในพระคำและพระสัญญาของพระเยซูคริสต์ คริสเตียนส่วนใหญ่เชื่อด้วยสมอง แต่การเชื่อมั่นอย่างสุดจิตสุดใจจะก่อให้เกิดการอัศจรรย์ ( มาระโก ๑๑.๒๓-๒๔ ) "และมิได้สงสัยในใจ แต่เชื่อว่าจะเป็นไปตามที่สั่งนั้นก็จะเป็นตามนั้นจริง"

4.6.เพื่อมี ความเชื่อมั่นในการอธิษฐานให้คนเจ็บป่วย (มัทธิว 17:20)  เพื่อวางมือรักษาโรคให้คนป่วย ปลดปล่อยคน จากการครอบงำของวิญญาณชั่ว หรือแม้แต่คนเจ็บป่วยเพราะพระเจ้าทรงฟังผู้ชอบธรรมอธิษฐาน  "ถ้าท่านมีความเชื่อ ท่านก็สามารถทำได้ทุกสิ่ง"

4.7.เพื่อให้ความ มั่นใจที่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงใช้ (มาระโก 1:17) "จงตามเรามาเถิด และเราจะตั้งให้ท่านเป็นผู้หาคน ดังหาปลา"  และเราต้องใช้ความพยายามอย่างสุดกำลังเพื่อการนี้แผ่นดินสวรรค์ก็เป็นสิ่ง ที่คนได้แสวงหาด้วยความร้อนรน ก็ชิงเอามาได้" มัทธิว 11:12

4.8.เพื่อ ให้ความเชื่อของผู้อดอาหารเต็มล้นไปด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ (1โครินธ์ 12:11)ดังนั้นพระวิญญาณบริสุทธ์จะอยู่ในผู้นั้น และสำแดงออกมา การปรากฏของพระวิญญาณบริสุทธ์ในท่ามกลางผู้อดอาหาร กล่าวไว้ใน ๑ โครินธ์ บทที่ ๑๒ คือของประทานฝ่ายพระวิญญาณบริสุทธิ์ ๙ ประการ มีคนจำนวนมากถืออดอาหารและอธิษฐานเพื่อขอให้ได้รับของประทาน  ของ ประทานฝ่ายพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่ผ่านผู้เชื่อ เพื่อพระสิริขององค์พระเยซู (ยอห์น ๑๖.๔ )"การถืออดอาหารอธิษฐาน เป็นการเปิดประตูให้หมายสำคัญเข้ามาสู่ชีวิตของเราอย่างมากมาย     1 โครินธ์ 14:12" และ "การถืออดอาหารอธิษฐานจะช่วยให้ท่านได้รับของประทานอย่างรุ่งเรือง ( 2 ทิโมธี 1:6)

4.9.การอธิษฐานถืออดอาหารเป็นเกราะกำบังที่มีฤทธิ์อำนาจ มากที่สุด (โคโลสี 2:15) "ฤทธิ์ อำนาจที่ท่านมีเหนือโรคร้าย ผีมาร วิญญาณชั่วเหนือเทพผู้ครองและศักดิเทพ ซึ่งพระเยซูทรงมอบให้ท่านผ่านชัยชนะของพระองค์ในนามของท่านบนไม้กางเขน"

4.10.การ ถืออดอาหารอธิษฐานจะทำให้ผู้ถืออดอาหารมีความเชื่อมั่นในสิ่งที่เขาจะได้รับ พระพรของเขาเอง(อิสยาห์58:8-14)พระคำเหล่านี้พระเจ้าทรงประทานให้แก่เขาอัน เป็นผลมาจากการที่ถืออดอาหารตามแบบอย่างในพระคัมภีร์ ที่พระองค์มีพระสัญญาว่าเขาจะได้รับสิ่งนั้นคือ
                                1) ฟื้นฟูจิตวิญญาณ
                                2) ฤทธิ์อำนาจใหม่ ในการมีจิตใจที่มีสมาธิ
                                3) สุขภาพที่ได้รับการฟื้นฟูใหม่ของผู้อดอาหาร


5. ควรจะถืออดอาหารนานเท่าใด

เป็น ความรับผิดชอบของแต่ละคนในการอดอาหารอธิษฐานกับพระเจ้า และขอรับการทรงนำในระหว่างที่ทำการอธิษฐานถ้าหากเราตัดสินใจจะอดอาหาร อธิษฐาน 1มื้อก็ขอให้เราทำด้วยความพอใจและถวายเกียรติแด่พระเจ้า และไม่รับประทานอะไรเลย (นอกจากดื่มน้ำสะอาด) หรือ 24 ชั่วโมง หรือว่า 72 ชั่วโมงก็ตาม เวลานานไม่ใช่เป็นมาตรฐาน แต่ความสัตย์ซื่อคือมาตรฐานในการที่พระเจ้าทรงพอพระทัย
เราต้องอธิษฐานจน กว่าวิญญาณชั่วจะออกจากเราจนหมด และบางคนก็อดอาหารเป็นเวลา 40 วันติดต่อกัน จนวิญญาณชั่ว ความท้อแท้ ความเจ็บป่วย และความทุกข์ออกไปหมดเลยจากชีวิตของเขา หรือจนหลุดพ้นจากความบาป ความเจ็บป่วย หรือความทุกข์ใจ....ขอพระเจ้าทรงเพิ่มภาระใจให้แก่เรามากพอ ที่จะมีภาระใจต่อผู้ที่หลงหาย หลงทาง หรือต้องการความช่วยเหลือจนเราพร้อมจะแบกภาระในการถืออดอาหารอธิษฐานเผื่อคน ที่ต้องการความช่วยเหลือ โดยไม่มีเงื่อนไขอันใด นอกจาก เพราะความรักของพระคริสต์ที่สวมทับในชีวิตของเรา


6. จะเริ่มการถืออดอาหารอย่างไร?

การ ถืออดอาหารระยะสั้นประมาณวันหรือสองวัน ไม่ต้องเตรียมอะไรเป็นพิเศษ แต่ควรจะทำเพื่อถวายเกียรติแด่พระเจ้าเสมอ แต่ ถ้าหากอดอาหารนานๆ เช่น สี่วันขึ้นไป หรือ 3 อาทิตย์ หรือมากกว่านั้น เราควรต้องเตรียมสถานที่ที่สงบอยู่คนเดียวได้ เพื่อพักผ่อน และอุทิศตัวของท่านในการอธิษฐาน และอ่านพระวจนะของพระเจ้า  ไม่มีสิ่งอื่นรบกวนมอบชีวิตของเราต่อพระเจ้าอย่างจริงจัง   การเตรียมตัวเพื่ออดอาหารอาจทำได้ดังนี้

                6.1.ไม่ควรทำงานหนักก่อนที่จะอด หรือทำงานในระหว่างอดอาหารอยู่
                6.2.ควรเลือกสถานที่ที่สงบ
                6.3.ก่อนจะเริ่มต้นอดอาหารนาน ควรจะรับประทานผักสด ผลไม้สด และควรดื่มน้ำสะอาดๆ
                6.4.อาบน้ำอุ่นอย่างน้อยทุกๆ สองวัน

ใน ระหว่างอดอาหารอธิษฐานนั้นปากของเราจะมีกลิ่นเหม็น เพราะร่างกายขับของเสียออกมาจากร่างกายที่หมักอยู่เป็นแรมปี แต่เมื่อเสร็จแล้วเราจะได้รับผลประโยชน์ก็คือ มีร่างกายที่สดชื่น ควบคู่กับชีวิตฝ่ายจิตวิญญาณที่เข้มแข็ง ในวันแรกๆท่านจะรู้สึกหิวมาก หลังจากนั้น สามวัน ความหิวทั้งหลายจะหายหมด จึงทำให้เป้าหมายการถืออดอาหารอธิษฐานบรรลุผล


7. ควรจะทำอย่างไรในช่วงอดอาหารอธิษฐาน

เพื่อให้การถืออดอาหารอธิษฐานได้ผลสูงสุด เราควรจะปฏิบัติตาม 3 แบบ ดังนี้

                7.1. อธิษฐานอย่างเอาจริงเอาจังตามที่กล่าวไว้ในพระคัมภีร์อิสยาห์บทที่ 58
                7.2. ค้นหาความต้องการภายในจิตใจของท่านเอง
                7.3. อ่านและใคร่ครวญพระวจนะของพระเจ้า

                ในการอดอาหารอธิษฐานอยู่นั้น ท่านไม่ต้องทำงาน แต่ตื่นเช้า อาบน้ำ แต่งตัวตามปกติ และเริ่มอธิษฐานจนเข้านอน อาจมีอาการอาเจียน ปวดหัว คลื่นไส้ แต่นั่นหมายถึงร่างกายของท่านกำลังขับของเสียออกมา และสมองของท่านจะปลอดโปร่ง และจำพระวจนะของพระเจ้าได้ดีกว่าเดิม
                ในขณะที่ท่านทำการอดอาหารอธิษฐานอยู่นั้นควรดื่มน้ำสะอาด อย่างน้อยวันละ 8 แก้ว และเมื่อมีอาการอาเจียนมากๆ และไม่สามารถรับน้ำได้แล้วก็ควรจะเลิกอดอาหารอธิษฐานในครั้งนั้นก่อน
                ในคริสตจักรหรือในกลุ่มอธิษฐานของท่านควรจะมี 1 หรือ 2 คนที่จะอธิษฐานอย่างสม่ำเสมอ ใน 1 อาทิตย์ หรือสลับกันหลายๆ คน การอธิษฐานอดอาหารเป็นการ “ปราบเจ้ายักษ์ใหญ่ แห่งความไม่เชื่อในชีวิตของเรา”

                การอธิษฐานถืออดอาหาร ( Fasting-prayer ) เมื่อท่านมีความปรารถนาในบางสิ่งบางอย่างมากจนทำให้กินไม่ลง และความปรารถนานั้นกลายเป็นเสียงคร่ำครวญจากหัวใจ ผนวกกับการอธิษฐานที่ไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาได้ กลายเป็นเสียงคร่ำครวญจากหัวใจ อย่างต่อเนื่องที่จะได้สามัคคีธรรมกับพระเยซูเจ้า ซึ่งเป็นผู้เดียวที่มีอำนาจในการทำลายโซ่ตรวนทุกประการช่วยให้เรื่องที่เรา นำไปอธิษฐานได้รับการแก้ไขเราสามารถเห็นพลังและฤทธิ์เดชนี้ผ่านการอธิษฐาน ซึ่งพระเจ้าทรงทำการอัศจรรย์ได้อย่างมากมาย  ...ถ้า คริสตจักรใดสมาชิก ถืออดอาหารอธิษฐานบ่อยๆ หรืออาจจะเป็นลูกโซ่ คริสตจักรนั้น ก็มีการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี แทนที่การแห้งเหี่ยว เฉา เพราะพระเจ้าทรงตอบคำอธิษฐานและความปรารถนาที่สมาชิกทูลขอเสมอ- ขอให้วางใจ


8. ปฏิกิริยาของร่างกายเมื่ออดอาหาร

หลาย คนมีความแตกต่างกันหลายคนมีโรคบางอย่างซ่อนอยู่ในร่างกายซึ่งจะเริ่มถูกชำระ ล้างโดยการอดอาหาร ปฏิกริยาที่เกิดขึ้นจากการอดอาหารจะแตกต่างกันไปในแต่ละคน ยิ่งรายใดมีความรู้สึกทรมานมากเท่าใดในเวลาถืออดอาหาร เขาควรจะยิ่งต้องถืออดอาหารมากขึ้นเท่านั้นบางคนมีปัญหาในเรื่องกระเพาะ อาหาร บางคนก็มีโรคกระเพาะอยู่แล้ว และเมื่อกระเพาะไม่ได้ย่อยอาหารนานเข้าก็จะเกิดอาการปวด และรู้สึกทรมาน ถ้าหากว่าบางคนที่ต้องพึ่งสารนิโคติน หรือคาเฟอีนมาเป็นเวลาแรมปี อาจเกิดอาหารปวดศีรษะอย่างรุนแรง และมีอาการคลื่นเหียนอาเจียนในช่วงวันสองวันแรกแล้วปัญหานี้จะสิ้นสุดลง และถ้าท่านอดอาหารเป็นเวลา 21 หรือ 40 วัน ขอให้เราทำเพื่อถวายเกียรติแด่พระเจ้า และเราควรรักษาความอบอุ่นร่างกายของเราไว้ บางคืนเราอาจนอนไม่หลับทั้งนี้เพราะน้ำหนักตัวลดลงและโลหิตมากเกินไปในร่าง กาย โลหิตที่เกินอยู่ในสมองอาจจะทำให้นอนไม่หลับอยู่ ๒-๓ คืน ดังนั้น จึงเป็นโอกาสดีที่เราสรรเสริญพระเจ้าในเวลานั้น ด้วยการร้องเพลงสรรเสริญ อธิษฐานเพื่อติดสนิทกับพระองค์


9. การออกจากการอดอาหารอธิษฐาน

                การรักษาเวลา คือเป็นการรักษาพระสัญญากับพระเจ้าให้นานและดีที่สุด ซึ่งบางครั้งความหวนกลับคืนมาสู่เนื้อหนัง เวลานั้นร่างกายของเราได้ขับของเสียออกมาหมดแล้ว ให้เราสังเกตว่าพระเยซูอดพระกระยาหาร และเมื่อพ้นวันกำหนดคือ 40วันแล้ว การทดลองก็มาถึงพระองค์ 3 ประการ เพราะมารซาตานรู้ว่าเวลานั้นเป็นเวลาแห่งความตาย เพราะว่าพระองค์ทรงหิวแล้ว มารคิดว่าพระเยซูจะยอมทำตามความชั่วช้าของมันเพื่อพระองค์จะทรงเสวยอาหารที่ มันเชื้อเชิญ ความหิวนั้นอยู่ที่ปาก และลำคอ แต่อย่างไรก็ตามขอให้เรายึดมั่นอยู่ในความเชื่อมั่นในพระเจ้า

                ถ้าเป็นการอดอาหาร 2-3 วัน ควรออกจากการอดอาหารด้วยการรับประทานน้ำดื่มที่ผสมด้วยน้ำส้มคั้นครึ่งแก้ว และหลังจากนั้น 2 วันก็รับประทานผักสด หรือผลไม้สด แต่ไม่ควรรับประทานมากเกินไป และหลังจากนั้นก็เริ่มรับประทานอาหารตามปกติ และน้ำหนักตัวของท่านก็จะกลับคืนมา พร้อมกับชีวิตจิตวิญญาณที่เข้มแข็ง "เหตุฉะนั้นท่านจงถวายเกียรติแด่พระเจ้าของท่าน ด้วยร่างกายของท่าน" (1 โครินธ์ 6:19,20 ) แต่พระเยซูทรงสอนว่า "จงระวังให้ดีเกลือกว่าท่านจะเต็มล้นไปด้วยการดื่มเหล้าองุ่นมาก และด้วยการเมา" (ลูกา 21:34-36)


10. การถืออดอาหารกับปัญหายาเสพติด

                วิธีการหยุดยาเสพติดทุกชนิดคือ การอดอาหารอธิษฐาน วิธีนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุดเพราะเป็นการขับสารเสพติดที่มีอยู่ในร่างกายออก ไป แล้วพระวิญญาณของพระเจ้าจะทรงเพิ่มภูมิต้านทานให้กับร่างกายของคนนั้น คริสตชนบางรายก็ยอมปฏิเสธวิธีการนี้ 2-3 มากกว่าที่จะปฏิเสธการเป็นทาสของบุหรี่ไปตลอดชีวิต มันเป็นเรื่องที่น่าอายมากที่คริสเตียนติดยาเสพติด แล้วอยากเข้าแผ่นดินของพระเจ้า


11.เสรีภาพที่เต็มไปด้วยพระสิริ

ถ้า หากเราอธิษฐานอดอาหารเป็นลูกโซ่พระเจ้าก็จะทรงนำพระสิริแห่งเสรีภาพมาสู่การ อธิษฐานในพระวิญญาณ และพระสัญญาของพระเจ้าทั้ง 34,444 ครั้งในพระวจนะของพระองค์ก็จะเกิดผลตามมา การอธิษฐานอดอาหารคือเป็นการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ที่หลงหายอยู่ที่ติดอยู่ กับบ่วงแร้วของมารซาตานและนำเขาออกจากการถูกข่มเหงและนำไปรับการรักษา

การ อธิษฐานอดอาหารเปรียบเสมือนการจุดไฟเผาความคิดที่ไม่ดีการวิพากษ์วิจารณ์ผู้ อื่น ความอิจฉาริษยา และความเกลียดชัง ช่วยทำให้เต็มไปด้วยพลังแห่งความรัก และสามารถช่วยเหลือผู้อื่นด้วยการกระทำก็ได้ และสามารถทำให้ผู้อื่นได้รับการเผาความคิดที่ไม่ดีนั้นออกจากร่างกาย ความคิดของเขาด้วย


12. การถืออดอาหารในประวัติศาสตร์ของคริสตจักร

ผู้นำคริสเตียนที่เข้มแข็งคือเป็นคนอธิษฐานอดอาหาร  

ซานโวนารอลา ( Savonarola ) ได้เทศนาในเมืองฟลอเรนซ์ ประเทศอิตาลี หลังจากยุคมืดคริสต์ศตวรรษที่ 14 คำเทศนาของท่านเต็มไปด้วยไฟแห่งการฟื้นฟู และผู้คนเกือบทั้งเมืองกลับใจมาเชื่อพระเยซูคริสต์ ชีวิตของท่านเป็นชีวิตแห่งการรับใช้พระเจ้าด้วยการอดอาหารอธิษฐานแต่ผู้นำใน พระศาสนจักรไม่พอใจท่านในที่สุดท่านได้ถูกประหารชีวิตโดยการเผาทั้งเป็น

มาร์ติน ลูเธอร์ ( Martin Luther ) ที่เยอรมัน ท่านเป็นคริสตชนที่กล้าหาญ ท่านผู้นี้แหละเป็นผู้อดอาหารอธิษฐานประจำ ผลที่ตามมาก็คือการปฏิรูปทางศาสนา ปลดปล่อยคนออกจากการเป็นของพวกนิยมโรมัน  ท่านเป็นผู้พลิกฟื้นจิตวิญญาณทั่วทั้งยุโรปและสหรัฐอเมริกาและยิ่งกว่านั้น ท่านนำคนมาให้ความสำคัญกับการอดอาหารอธิษฐาน

จอห์น น๊อกซ์ ( John Knox ) เป็นนักอดอาหารอธิษฐานในประเทศสก๊อตแลนด์จนพระนางแมรี่ย์ผู้ต่อต้าน คริสเตียน กลัวคำอธิษฐานของท่านมากกว่ากลัวกองทัพของพระนางอลิซาเบธของอังกฤษเสียอีก

จอห์น เวสเล่ย์ ( John Wesley ) เป็นนักอดอาหารอธิษฐานตามแบบในพระคัมภีร์

โจนาธาน เอ็ดเวิร์ด ( Johnathan Edwards )จากรัฐ New England เป็นนักฟื้นฟูโดยชีวิตของท่านเป็นอธิษฐานอดอาหาร

ชาลร์ส จี ฟินนี่ (Charles G. Finny) เป็น ผู้ยืนหยัดในความเชื่อของเขาที่มีต่อองค์พระเยซูคริสต์ ด้วยชีวิตที่อดอาหารอย่างเอาจริงเอาจัง เขาอดอาหารอธิษฐานเป็นเวลา 3 วัน 3 คืน และกล่าวเป็นพยานว่า การกระทำเช่นนี้ทำให้เต็มล้นด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์


13. ใคร….คือคนที่ควรจะถืออดอาหาร

เมื่อ พิจารณาถึงพระคำของพระเจ้าแล้วคนที่รับความรอดผ่านพระเยซูเจ้าทุกคนควรจะถือ อดอาหารไม่จำเป็นที่เราจะต้องเข้าใจถึงพระคำทั้งหมดแล้วค่อยถืออดอาหารแต่ เราสามารถเก็บเกี่ยวผลผลิตของวิญญาณในการอดอาหารอธิษฐานได้อัคร ทูตเปาโลได้แสดงให้เห็นข้อแตกต่างอย่างชัดเจนแล้วว่าความหิวกับการถืออด อาหาร ใน 2 โครินธ์ 11:27 จากการถืออดอาหารบ่อยๆ ท่านเปาโลกล่าวว่าเป็นงานรับใช้พระเจ้า

จุดประสงค์ที่สำคัญอีกประการ หนึ่งซึ่งคริสเตียนทุกคนควรจะถืออดอาหารคือเพื่อ ให้มีความเชื่อมั่นในการเชื่อพระเจ้าในพระสัญญาซึ่งสำเร็จสมบูรณ์ของพระองค์


บทสรุป

พระ เยซูตรัสว่า"ถ้าผู้ใดใคร่ตามเรามาให้ผู้นั้นเอาชนะตัวเองและแบกกางเขนตามเรา มา"ลูกา 9:23,24 นี่เป็นการทรงเรียกของพระองค์ง่ายๆนั่นก็คือการถืออดอาหารซึ่งเป็นการเอาชนะ ตนเองในเรื่องฝ่ายเนื้อหนังแต่ผู้ใดชนะตนเองและเนื้อหนังผู้นั้นจะมีชีวิต รอดการถืออดอาหารเป็นการฝึกฝนที่สำคัญฝ่ายจิตวิญญาณที่จะช่วยทำลายตัวเก่า ของคริสเตียนและเป็นทางให้พระเยซูมีชีวิตอยู่ในเราท่านเปาโลกล่าวว่า"แต่ ข้าพเจ้าก็ทุบตีร่างกายให้มันแข็งจนอยู่มือเพราะเกรงว่าเมื่อข้าพเจ้าประกาศ ข่าวประเสริฐแก่คนอื่นแล้วตัวข้าพเจ้าเองจะเป็นคนที่ใช้การไม่ได้" 1โครินธ์ 9:27

วิธีหนึ่งที่อัครทูตเปาโลทุบตีร่างกายของท่านและทำให้ เข้มแข็งจนอยู่มือคือการ อธิษฐานอดอาหารบ่อยๆ "บัดนี้ข้าพเจ้าปลื้มปีติในการที่ได้รัยความทุกข์ยากเพื่อท่านส่วนการทน ทุกข์ของพระคริสต์ที่ยังขาดอยู่นั้น ข้าพเจ้าก็รับทนจนสำเร็จในเนื้อหนังของข้าพเจ้า เพราะเห็นแก่พระกายของพระคริสต์ คือ “คริสตจักร" โคโลสี 1:24

คริสต ชนทุกคนสามารถเริ่มต้นได้ด้วยการอดอาหารอธิษฐานและแสวงหาส่วนลึกของจิตใจ ท่านสามารถเรียกกองทัพของพระเจ้าให้มารวมกันด้วยคำพูด ความจริง และการทูลขอด้วยน้ำตา แล้วจะเห็นผลตามน้ำพระทัยแน่นอน
ที่มา: http://ot-nt.blogspot.com/2010/10/blog-post_4564.html?utm_source=BP_recent

The ways to destruction of Nations.

The nations fall before you (Psalm 45:5, NLT).

Dear Friends,

Will America fall into a predictable pattern of history, or rise above it, by God's grace?

Great empires before us have been reduced to rubble by the same identifiable forces that prevail in our country today.

In his powerful study, When Nations Die, Jim Nelson Black identifies ten factors that have appeared in great civilizations of the past and led to their decline and fall. In some cultures, Black observes, as few as three or four of these symptoms of social, cultural, and moral decline would be enough to bring a society to the point of imminent collapse. The list includes:

1. Increase in lawlessness

2. Loss of economic discipline

3. Rising bureaucracy

4. Decline in education

5. Weakening of cultural foundations

6. Loss of respect for traditions

7. Increase in materialism

8. Rise in immorality

9. Decay of religious belief

10. Devaluing of human life

Tragically, according to Dr. Black, the United States is the first nation in history where all ten symptoms are present in one society at one time!

In his assessment of the risks to any society that tries to live without God, Charles Colson states: "You smell the decay, you smell the rotting flesh of Western civilization today, much like you would have smelled the decay in fourth- and fifth-century Rome."

Dr. Charles Stanley remarks, "Unless there is a revival, this nation is going to get worse and worse and worse."

This is echoed by Pastor John Hagee, who gives this warning, "America is history. It's over unless there is a broad, sweeping revival of righteousness."

God says, "They have rejected the law of the Lord of hosts, and despised the word of the Holy One of Israel. On this account the anger of the Lord has burned against His people, and He has stretched out His hand against them and struck them down, and the mountains quaked; and their corpses lay like refuse in the middle of the streets. For all this His anger is not spent, but His hand is still stretched out" (Isaiah 5:24,25, NASB).

Notice God's warning of judgment, but also notice that because of His desire for mercy, "His hand is still stretched out."

What must we do to reach His outstretched had of mercy? This will be addressed in a future message.

Yours for fulfilling the Great Commission each year until our Lord returns,

Bill Bright

---

The late Dr. Bill Bright was Founder and President/Chairman Emeritus of Campus Crusade for Christ, an organization which began as a campus ministry in 1951 and now has more than 27,000 full-time staff and up to 500,000 trained volunteer staff in 196 countries in areas representing 99.6 percent of the world's population. In the past 50 years, Campus Crusade for Christ has seen approximately 6 billion exposures to the gospel worldwide. The film, "JESUS," which Bright conceived and funded through Campus Crusade for Christ, is the most widely translated and viewed film of any type ever produced. Since its use began in 1980, the film has been translated into 839 languages and viewed or listened to by over 5.7 billion people in 228 countries. Dr. Bright was also the author of more than fifty books. Dr. Bright recently co-founded Global Pastors Network to "Touch, Teach and Train" a group of 5 million new house churches around the world 24/7/365 at http://www.globalpastorsnetwork.org.

Marks of a true Conversion

George Whitefield

Marks of a true Conversion

Matthew 18:3, "Verily, I say unto you, except ye be converted, and become as little children, ye shall not enter into the kingdom of heaven."

I suppose I may take it for granted, that all of you, among whom I am now about to preach the kingdom of God, are fully convinced, that it is appointed for all men once to die, and that ye all really believe that after death comes the judgment, and that the consequences of that judgment will be, that ye must be doomed to dwell in the blackness of darkness, or ascend to dwell with the blessed God, for ever and ever. I may take it for granted also, that whatever your practice in common life may be, there is not one, though ever so profligate and abandoned, but hopes to go to that place, which the scriptures call Heaven, when he dies. And, I think, if I know any thing of mine own heart, my heart's desire, as well as my prayer to God, for you all, is, that I may see you sitting down in the kingdom of our heavenly Father. But then, though we all hope to go to heaven when we die, yet, if we may judge by people's lives, and our Lord says, "that by their fruits we may know them," I am afraid it will be found, that thousands, and ten thousands, who hope to go to this blessed place after death, are not now in the way to it while they live.

Though we call ourselves Christians, and would consider it as an affront put upon us, for any one to doubt whether we were Christians or not; yet there are a great many, who bear the name of Christ, that yet do not so much as know what real Christianity is. Hence it is, that if you ask a great many, upon what their hopes of heaven are founded, they will tell you, that they belong to this, or that, or the other denomination, and part of Christians, into which Christendom is now unhappily divided. If you ask others, upon what foundation they have built their hope of heaven, they will tell you, that they have been baptized, that their fathers and mothers, presented them to the Lord Jesus Christ in their infancy; and though, instead of fighting under Christ's banner, they have been fighting against him, almost ever since they were baptized, yet because they have been admitted to church, and their names are in the Register book of the parish, therefore they will make us believe, that their names are also written in the book of life. But a great many, who will not build their hopes of salvation upon such a sorry rotten foundation as this, yet if they are, what we generally call, negatively good people; if they live so as their neighbors cannot say that they do anybody harm, they do not doubt but they shall be happy when they die; nay, I have found many such die, as the scripture speaks, "without any hands in their death." And if a person is what the world calls an honest moral man, if he does justly, and, what the world calls, love a little mercy, is not and then good-natured, reacheth out his hand to the poor, receives the sacrament once or twice a year, and is outwardly sober and honest; the world looks upon such an one as a Christian indeed, and doubtless we are to judge charitably of every such person. There are many likewise, who go on in a round of duties, a model of performances, that think they shall go to heaven; but if you examine them, though they have a Christ in their heads, they have no Christ in their hearts.

The Lord Jesus Christ knew this full well; he knew how desperately wicked and deceitful men's hearts were; he knew very well how many would go to hell even by the very gates of heaven, how many would climb up even to the door, and go so near as to knock at it, and yet after all be dismissed with a "verily I know you not." The Lord, therefore, plainly tells us, what great change must be wrought in us, and what must be done for us, before we can have any well grounded hopes of entering into the kingdom of heaven. Hence, he tells Nicodemus, "that unless a man be born again, and from above, and unless a man be born of water and of the Spirit, he cannot enter into the kingdom of God." And of all the solemn declarations of our Lord, I mean with respect to this, perhaps the words of the text are one of the most solemn, "except, (says Christ) ye be converted, and become as little children, ye shall not enter into the kingdom of heaven." The words, if you look back to the context, are plainly directed to the disciples; for we are told, "that at the same time came the disciples unto Jesus." And I think it is plain from many parts of Scripture, that these disciples, to whom our Lord addressed himself at this time, were in some degree converted before. If we take the words strictly, they are applicable only to those, that have already gotten some, though but weak, faith in Christ. Our Lord means, that though they had already tasted the grace of God, yet there was so much of the old man, so much indwelling sin, and corruption, yet remaining in their hearts, that unless they were more converted than they were, unless a greater change past upon their souls, and sanctification was still carried on, they could give but very little evidence of their belonging to his kingdom, which was not to be set up in outward grandeur, as they supposed, but was to be a spiritual kingdom, begun here, but completed in the kingdom of God hereafter. But though the words had a peculiar reference to our Lord's disciples; yet as our Lord makes such a declaration as this in other places of Scripture, especially in the discourse to Nicodemus, I believe the words may be justly applied to saints and sinners; and as I suppose there are two sorts of people here, some who know Christ, and some of you that do not know him, some that are converted, and some that are strangers to conversion, I shall endeavor so to speak, that if God shall be pleased to assist me, and to give you an hearing ear and an obedient heart, both saints and sinners may have their portion.

FIRST, I shall endeavor to show you in what respects we are to understand this assertion of our Lord's, "that we must be converted and become like little children." I shall then,

SECONDLY, Speak to those who profess a little of this child-like temper,

And LASTLY, shall speak to you, who have no reason to think that this change has ever past upon your souls. And

FIRST, I shall endeavor to show you, what we are to understand by our Lord's saying, "Except ye be converted and become as little children." But I think, before I speak to this point, it may be proper to premise one or two particulars.

1. I think, that the words plainly imply, that before you or I can have any well-grounded, scriptural hope, of being happy in a future state, there must be some great, some notable, and amazing change pass upon our souls. I believe, there is not one adult person in the congregation, but will readily confess, that a great change hath past upon their bodies, since they came first into the world, and were infants dandled upon their mother's knees. It is true, ye have no more members than ye had then, but how are these altered! Though you are in one respect the same ye were, for the number of your limbs, and as to the shape of your body, yet if a person that knew you when ye were in your cradle, had been absent from you for some years, and saw you when grown up, then thousand to one if he would know you at all, ye are so altered, so different from what ye were, when ye were little ones. And as the words plainly imply, that there has a great change past upon our bodies since we were children, so before we can go to heaven, there must as great a change pass upon our souls. Our souls considered in a physical sense are still the same, there is to be no philosophical change wrought on them. But then, as for our temper, habit and conduct, we must be so changed and altered, that those who knew us the other day, when in a state of sin, and before we knew Christ, and are acquainted with us now, must see such an alteration, that they may stand as much amazed at it, as a person at the alteration wrought on any person he has not seen for twenty years from his infancy.

2. But I think it proper to premise something farther, because this text is the grand strong-hold of Arminians, and others. They learn of the devil to bring texts to propagate bad principles: when the devil had a mind to tempt Jesus Christ, because Christ quoted scripture, therefore Satan did so too. And such persons, that their doctrine and bad principles may go down the better, would fain persuade unwary and unstable souls, that they are founded upon the word of God. Though the doctrine of original sin, is a doctrine written in such legible characters in the word of God, that he who runs may read it; and though, I think, everything without us, and everything within us, plainly proclaims that we are fallen creatures; though the very heathens, who had no other light, but the dim light of unassisted reason, complained of this, for they felt the wound, and discovered the disease, but were ignorant of the cause of it; yet there are too many persons of those who have been baptized in the name of Christ, that dare to speak against the doctrine of original sin, and are angry with those ill-natured ministers, who paint man in such black colors. Say they, "It cannot be that children come into the world with the guild of Adam's sin lying upon them." Why? Desire them to prove it from Scripture, and they will urge this very text, our Lord tells us, "Except ye be converted, and become as little children, ye shall not enter into the kingdom of heaven." Now their argument runs thus, "It is implied in the words of the text, that little children are innocent, and that they come into the world like a mere blank piece of white paper, otherwise our Lord must argue absurdly, for he could never pretend to say, that we must be converted, and be made like wicked creatures; that would be no conversion." But, my dear friends, this is to make Jesus Christ speak what he never intended, and what cannot be deduced from his words. That little children are guilty, I mean, that they are conceived and born in sin, is plain from the whole tenor of the book of God. David was a man after God's own heart, yet, says he, "I was conceived in sin." Jeremiah speaking of every one's heart, says, "the heart of man is deceitful and desperately wicked above all things." God's servants unanimously declare, (and Paul cites it from one of them) "that we are altogether now become abominable, altogether gone out of the way of original righteousness, there is not one of us that doeth good (by nature), no not one." And I appeal to any of you that are mothers and fathers, if ye do not discern original sin or corruption in your children, as soon as they come into the world; and as they grow up, if ye do not discover self-will, and an aversion to goodness. What is the reason your children are so averse to instruction, but because they bring enmity into the world with them, against a good and gracious God? So then, it is plain from scripture and fact, that children are born in sin, and consequently that they are children of wrath. And for my part, I think, that the death of every child is a plain proof of original sin; sickness and death came into the world by sin, and it seems not consistent with God's goodness and justice, to let a little child be sick or die, unless Adam's first sin was imputed to him. If any charge God with injustice for imputing Adam's sin to a little child, behold we have gotten a second Adam, to bring our children to him. Therefore, when our Lord says, "unless ye are converted, and become as little children," we are not to understand, as though our Lord would insinuate, that little children are perfectly innocent; but in a comparative, and as I shall show you by and by, in a rational sense. Little children are innocent, compare them with grown people; but take them as they are, and as they come into the world, they have hearts that are sensual, and minds which are carnal. And I mention this with the greatest concern, because I verily believe, unless parents are convinced of this, they will never take proper care of their children's education. If parents were convinced, that children's hearts were so bad as they are, you would never be fond of letting them go to balls, assemblies, and plays, the natural tendency of which is to debauch their minds, and make them the children of the devil. If parents were convinced of this, I believe they would pray more, when they bring their children to be baptized, and would not make it a mere matter of form. And I believe, if they really were convinced, that their children were conceived in sin, they would always put up that petition, before their children came into the world, which I have heard that a good woman always did put up, "Lord Jesus, let me never bear a child for hell or the devil." O! is it not to be feared, that thousands of children will appear, at the great day, before God, and in presence of angels and men will say, Father and mother, next to the wickedness of mine own heart, I owe my damnation to your bad education of me.

Having premised these two particulars, I now proceed to show in what sense we are really to understand the words, that we must be converted and become like little children. The Evangelist tell us, "that the disciples at this time came unto Jesus, saying, Who is the greatest in the kingdom of heaven?" These disciples had imbibed the common prevailing notion, that the Lord Jesus Christ was to be a temporal prince; they dreamed of nothing but being ministers of state, of sitting on Christ' right hand in his kingdom, and lording it over God's people; they thought themselves qualified for state offices, as generally ignorant people are apt to conceive of themselves. Well, say they, "Who is the greatest in the kingdom of heaven?" Which of us shall have the chief management of public affairs? A pretty question for a few poor fishermen, who scarcely knew how to drag their nets to shore, much less how to govern a kingdom. Our Lord, therefore, in the 2nd verse, to mortify them, calls a little child, and sets him in the midst of them. This action was as much as if our Lord had said, "Poor creatures! Your imaginations are very towering; you dispute who shall be greatest in the kingdom of heaven; I will make this little child preach to you, or I will preach to you by him. Verily I say unto you, (I who am truth itself, I know in what manner my subjects are to enter into my kingdom; I say unto you, ye are so far from being in a right temper for my kingdom, that) except ye be converted, and become as this little child, ye shall not enter into the kingdom of heaven, (unless ye are, comparatively speaking, as loose to the world, as loose to crowns, scepters, and kingdoms, and earthly things, as this poor little child I have in my hand) ye shall not enter into my kingdom." So that what our Lord is speaking of, is not the innocency of little children, if you consider the relation they stand in to God, and as they are in themselves, when brought into the world; but what our Lord means is, that as to ambition and lust after the world, we must in this sense become as little children. Is there never a little boy or girl in this congregation? Ask a poor little child, that can just speak, about a crown, scepter, or kingdom, the poor creature has no notion about it: give a little boy or girl a small thing to play with, it will leave the world to other people. Now in this sense we must be converted, and become as little children; that is, we must be as loose to the world, comparatively speaking, as a little child.

Do not mistake me, I am not going to persuade you to shut up your shops, or leave your business; I am not going to persuade you, that if ye will be Christians, ye must turn hermits, and retire out of the world; ye cannot leave your wicked hearts behind you, when you leave the world; for I find when I am alone, my wicked heart has followed me, go where I will. No, the religion of Jesus is a social religion. But though Jesus Christ does not call us to go out of the world, shut up our shops, and leave our children to be provided for by miracles; yet this must be said to the honor Christianity, if we are really converted, we shall be loose from the world. Though we are engaged in it, and are obliged to work for our children; though we are obliged to follow trades and merchandise, and to be serviceable to the commonwealth, yet if we are real Christians, we shall be loose to the world; though I will not pretend to say that all real Christians have attained to the same degree of spiritual-mindedness. This is the primary meaning of these words, that we must be converted and become as little children; nevertheless, I suppose the words are to be understood in other senses.

When our Lord says, we must be converted and become as little children, I suppose he means also, that we must be sensible of our weakness, comparatively speaking, as a little child. Every one looks upon a little child, as a poor weak creature; as one that ought to go to school and learn some new lesson every day; and as simple and artless; one without guile, having not learned the abominable art, called dissimulation. Now in all these senses, I believe we are to understand the words of the text. ÷ Are little children sensible of their weakness? Must they be led by the hand? Must we take hold of them or they will fall? So, if we are converted, if the grace of God be really in our hearts, my dear friends, however we may have thought of ourselves once, whatever were our former high exalted imaginations; yet we shall now be sensible of our weakness; we shall no more say, "We are rich and increased with goods, and lack nothing;" we shall be inwardly poor; we shall feel "that we are poor, miserable, blind, and naked." And as a little child gives up its hand to be guided by a parent or a nurse, so those who are truly converted, and are real Christians, will give up the heart, their understandings, their wills, their affections, to be guided by the word, providence, and the Spirit of the Lord. Hence it is, that the Apostle, speaking of the sons of God, says, "As many as are led by the Spirit of God, they are (and to be sure he means they only are) the sons of God."

And as little children look upon themselves to be ignorant creatures, so those that are converted, do look upon themselves as ignorant too. Hence it is, that John, speaking to Christians, calls them little children; "I have written unto you, little children." And Christ's flock is called a little flock, not only because little in number, but also because those who are members of his flock, are indeed little in their own eyes. Hence that great man, that great apostle of the Gentiles, that spiritual father of so many thousands of souls, that man, who in the opinion of Dr. Goodwin, "fits nearest the God-man, the Lord Jesus Christ, in glory," that chosen vessel, the Apostle Paul, when he speaks of himself, says, "Unto me, who am less than the least of all saints, is this grace given, that I should preach among the Gentiles the unsearchable riches of Christ." Perhaps some of you, when you read these words, will be apt to think that Paul did not speak true, that he did not really feel what he said; because you judge Paul's heart by your own proud hearts: but the more ye get of the grace of God, and the more ye are partakers of the divine life, the more will ye see your own meanness and vileness, and be less in your own eyes. Hence it is, that Mr. Flavel, in his book called, HUSBANDRY SPIRITUALIZED, compares young Christians to green corn; which before it is ripe, shoots up very high, but there is little solidity in it: whereas, an old Christian is like ripe corn; it doth not lift up its head so much, but then it is more weighty, and fit to be cut down, and put into the farmer's barn. Young Christians are also like little rivulets; ye know rivulets are shallow, yet make great noise; but an old Christian, he makes not much noise, he goes on sweetly, like a deep river sliding into the ocean.

And as a little child is looked upon as an harmless creature, and generally speaks true; so, if we are converted, and become as little children, we shall be guileless as well as harmless. What said the dear Redeemer when he saw Nathaniel? As though it was a rare sight he gazed upon, and would have others gaze upon it; "Behold an Israelite indeed:" Why so? "In whom is no guile." Do not mistake me; I am not saying, that Christians ought not to be prudent; they ought exceedingly to pray to God for prudence, otherwise they may follow the delusions of the devil, and by their imprudence give wrong touches to the ark of God. It was the lamentation of a great man, "God has given me many gifts, but God has not given me prudence." Therefore, when I say, a Christian must be guileless, I do not mean, he should expose himself, and lie open to every one's assault: we should pray for the wisdom of the serpent, though we shall generally learn this wisdom by our blunders and imprudence: and we must make some advance in Christianity, before we know our imprudence. A person really converted, can say, as it is reported of a philosopher, "I wish there was a window in my breast, that every one may see the uprightness of my heart and intentions:" And though there is too much of the old man in us, yet, if we are really converted, there will be in us no allowed guile, we shall be harmless. And that is the reason why the poor Christian is too often imposed upon; he judgeth other people by himself; having an honest heart, he thinks every one as honest as himself, and therefore is a prey to every one. I might enlarge upon each of these points, it is a copious and important truth; but I do not intend to multiply many marks and heads.

And therefore, as I have something to say by way of personal application, give me leave therefore, with the utmost tenderness, and at the same time with faithfulness, to call upon you, my dear friends. My text is introduced in an awful manner, "Verily I say unto you;" and what Jesus said then, he says now to you, to me, and to as many as sit under a preached gospel, and to as many as the Lord our God shall call. Let me exhort you to see whether ye are converted; whether such a great and almighty change has passed upon any of your souls. As I told you before, so I tell you again, ye all hope to go to heaven, and I pray God Almighty ye may be all there: when I see such a congregation as this, if my heart is in a proper frame, I feel myself ready to lay down my life, to be instrumental only to save one soul. It makes my heart bleed within me, it makes me sometimes most unwilling to preach, lest that word that I hope will do good, may increase the damnation of any, and perhaps of a great part of the auditory, through their own unbelief. Give me leave to deal faithfully with your souls. I have your dead warrant in my hand: Christ has said it, Jesus will stand to it, it is like the laws of the Medes and Persians, it altereth not. Hark, O man! Hark, O woman! He that hath ears to hear, let him hear what the Lord Jesus Christ says, "Verily I say unto you, except ye be converted, and become as little children, ye shall not enter into the kingdom of heaven." Though this is Saturday night, and ye are now preparing for the Sabbath, for what you know, you may yet never live to see the Sabbath. You have had awful proofs of this lately; a woman died but yesterday, a man died the day before, another was killed by something that fell from a house, and it may be in twenty-four hours more, many of you may be carried into an unalterable state. Now then, for God's sake, for your own souls sake, if ye have a mind to dwell with God, and cannot bear the thought of dwelling in everlasting burning, before I go any further, silently put up one prayer, or say Amen to the prayer I would put in your mouths; "Lord, search me and try me, Lord, examine my heart, and let my conscience speak; O let me know whether I am converted or not!" What say ye, my dear hearers? What say ye, my fellow-sinners? What say ye, my guilty brethren? Has God by his blessed Spirit wrought such a change in your hearts? I do not ask you, whether God has made you angels? That I know will never be; I only ask you, Whether ye have any well-grounded hope to think that God has made you new creatures in Christ Jesus? So renewed and changed your natures, that you can say, I humbly hope, that as to the habitual temper and tendency of my mind, that my heart is free from wickedness; I have a husband, I have a wife, I have also children, I keep a shop, I mind my business; but I love these creatures for God' sake, and do every thing for Christ: and if God was now to call me away, according to the habitual temper of my mind, I can say, Lord, I am ready; and however I love the creatures, I hope I can say, Whom have I in heaven but thee? Whom have I in heaven, O my God and my dear Redeemer, that I desire in comparison of thee? Can you thank God for the creatures, and say at the same time, these are not my Christ? I speak in plain language, you know my way of preaching: I do not want to play the orator, I do not want to be counted a scholar; I want to speak so as I may reach poor people's hearts. What say ye, my dear hearers? Are ye sensible of your weakness? Do ye feel that ye are poor, miserable, blind, and naked by nature? Do ye give up your hearts, your affections, your wills, your understanding to be guided by the Spirit of God, as a little child gives up its hand to be guided by its parent? Are ye little in your own eyes? Do ye think meanly of yourselves? And do you want to learn something new every day? I mention these marks, because I am apt to believe they are more adapted to a great many of your capacities. A great many of you have not that showing of affection ye sometimes had, therefore ye are for giving up all your evidences, and making way for the devil's coming into your heart. You are not brought up to the mount as ye used to be, therefore ye conclude ye have no grace at all. But if the Lord Jesus Christ has emptied thee, and humbled thee, if he is giving thee to se and know that thou art nothing; though thou are not growing upward, thou art growing downward; and though thou hast not so much joy, yet thy heart is emptying to be more abundantly replenished by and by. Can any of you follow me? Then, give God thanks, and take the comfort of it.

If thou art thus converted, and become a little child, I welcome thee, in the name of the Lord Jesus, into God's dear family; I welcome thee, in the name of the dear Redeemer, into the company of God's children. O ye dear souls, though the world sees nothing in you, though there be no outward difference between you and others, yet I look upon you in another light, even as so many kings sons and daughters: all hail! In the name of God, I wish every one of you joy from my soul, ye sons and daughters of the King of kings. Will not you henceforth exercise a child-like temper? Will not such a thought melt down your hearts, when I tell you, that the great God, who might have frowned you to hell for your secret sins, that nobody knew of but God and your own souls, and who might have damned you times without number, hath cast the mantle of his love over you; his voice hath been, Let that man, that woman live, for I have found a ransom. O will ye not cry out, Why me, Lord? Was King George to send for any of your children, and were you to hear they were to be his adopted sons, how highly honored would you think your children to be? What great condescension was it for Pharaoh's daughter to take up Moses, a poor child exposed in an ark of bulrushes, and bred him up for her child? But what is that happiness in comparison of thine, who was the other day a child of the devil, but now by converting grace art become a child of God? Are ye converted? Are ye become like little children? Then what must ye do? My dear hearers, be obedient to God, remember God is your father; and as every one of you must know what a dreadful cross it is to have a wicked, disobedient child; if ye do not want your children to be disobedient to you, for Christ's sake be not disobedient to your heavenly parent. If God be your father, obey him: if God be your father, serve him; love him with all your heart, love him with all your might, with all your soul, and with all your strength. If God be your father, fly from everything that may displease him; and walk worthy of that God, who has called you to his kingdom and glory. If ye are converted and become like little children, then behave as little children: they long for the breast, and with it will be contented. Are ye new-born babes? Then desire the sincere milk of the word, that ye may grow thereby. I do not want that Arminian husks should go down with you; ye are kings sons and daughters, and have a more refined taste; you must have the doctrines of grace; and blessed be God that you dwell in a country, where the sincere word is so plainly preached. Are ye children? Then grow in grace, and in the knowledge of your Lord and Savior Jesus Christ. Have any of you children that do not grow? Do not ye lament these children, and cry over them; do not ye say, my child will never be fit for anything in the world? Well, doth it grieve you to see a child that will not grow; how much must it grieve the heart of Christ to see you grow so little? Will ye be always children? Will ye be always learning the first principles of Christianity, and never press forward toward the mark, for the prize of the high calling of God in Christ Jesus? God forbid. Let the language of your heart be, "Lord Jesus help me to grow, help me to learn more, learn me to live so as my progress may be known to all!"

Are ye God's children? Are ye converted, and become like little children? Then deal with God as your little children do with you; as soon as ever they want any thing, or if any body hurt them, I appeal to yourselves if they do not directly run to their parent. Well, are ye God's children? Doth the devil trouble you? Doth the world trouble you? Go tell your father of it, go directly and complain to God. Perhaps you may say, I cannot utter fine words: but do any of you expect fine words from your children? If they come crying, and can speak but half words, do not your hearts yearn over them? And has not God unspeakably more pity to you? If ye can only make signs to him; "As a father pitieth his children, so will the Lord pity them that fear him." I pray you therefore be gold with your Father, saying, "Abba, Father," Satan troubles me, the world troubles me, my own mother's children are angry with me; heavenly Father, plead my cause! The Lord will then speak for you some way or other.

Are ye converted, and become as little children, have ye entered into God's family? Then assure yourselves, that your heavenly father will chasten you now and then: "for what son is there whom the father chasteneth not: if ye are without chastisement, of which all are partakers, then are ye bastards and not sons." It is recorded of bishop Latimer, that in the house where he came to lodge, he overheard the master of the house say, I thank God I never had a cross in my life: O said he, then I will not stay here. I believe there is not a child of God, when in a good frame, but has prayed for great humility; they have prayed for great faith, they have prayed for great love, they have prayed for all the graces of the Spirit: Do ye know, when ye put us these prayers, that ye did also say, Lord send us great trials: for how is it possible to know ye have great faith, humility and love, unless God put you into great trials, that ye may know whether ye have them or not. I mention this, because a great many of the children of God (I am sure it has been a temptation to me many times, when I have been under God's smarting rod) when they have great trials, think God is giving them over. If therefore ye are God's children; if ye are converted and become as little children; do not expect that God will be like a foolish parent; no, he is a jealous God, he loves his child too well to spare his rod. How did he correct Miriam? How did he correct Moses? How hath God in all ages corrected his dearest children? Therefore if ye are converted, and become as little children, if God hath taken away a child, or your substance, if God suffers friends to forsake you, and if you are forsaken as it were both by God and man, say, Lord I thank thee! I am a perverse child, or God would not strike me so often and so hard. Do not blame your heavenly Father, but blame yourselves; he is a loving God, and a tender Father, "he is afflicted in all our afflictions:" therefore when God spake to Moses, he spake out of the bush, as much as to say, "Moses, this bush represents my people; as this bush is burning with fire, so are my children to burn with affliction; but I am in the bush; if the bush burns, I will burn with it, I will be with them in the furnace, I will be with them in the water, and though the water come over them, it shall not overflow them."

Are ye God's children? Are ye converted and become as little children? Then will ye not long to go home and see your Father? O happy they that have gotten home before you; happy they that are up yonder, happy they who have ascended above this field of conflict. I know not what you may think of it, but since I heard that some, whose hearts God was pleased to work upon, are gone to glory, I am sometimes filled with grief, that God is not pleased to let me go home too. How can you see so much coldness among God's people? How can ye see God's people like the moon, waxing and waning? Who can but desire to be forever with the Lord? Thanks be to God, the time is soon coming; thanks be to God, he will come and will not tarry. Do not be impatient, God in his own time will fetch you home. And though ye may be brought to short allowance now, though some of you may be narrow in your circumstances, yet do not repine; a God, and the gospel of Christ, with brown bread, are great riches. In thy Father's house there is bread enough and to spare; though thou are now tormented, yet by and by thou shalt be comforted; the angels will look upon it as an honor to convey thee to Abraham's bosom, though thou are but a Lazarus here. By the frame of my heart, I am much inclined to speak comfortably to God's people.

But I only mention one thing more, and that is, if ye are converted, and become as little children, then for God's sake take care of doing what children often do; they are too apt to quarrel one with another. O love one another; "he that dwells in love dwells in God, and God in him." Joseph knew that his brethren were in danger of falling out, therefore when he left them, says he, "fall not out by the way." Ye are all children of the same Father, ye are all going to the same place; why should ye differ? The world has enough against us, the devil has enough against us, without our quarreling with each other; O walk in love. If I could preach no more, if I was not able to hold out to the end of my sermon, I would say as John did, when he was grown old and could not preach, "Little children, love one another:" if ye are God's children, then love one another. There is nothing grieves me more, than the differences amongst God's people. O hasten that time, when we shall either go to heaven, or never quarrel any more!

Would to God I could speak to all of you in this comfortable language; but my master tells me, I must "not give that which is holy to dogs, I must not cast pearls before swine;" therefore, though I have been speaking comfortably, yet what I have been saying, especially in this latter part of the discourse, belongs to children; it is children's bread, it belongs to God's people. If any of you are graceless, Christless, unconverted creatures, I charge you not to touch it, I fence it in the name of God; here is a flaming sword turning every way to keep you from this bread of life, till ye are turned to Jesus Christ. And therefore, as I suppose many of you are unconverted, and graceless, go home! And away to your closets, and down with your stubborn hearts before God; if ye have not done lit before, let this be the night. Or, do not stay till ye go home; begin now, while standing here; pray to God, and let the language of thy heart be, Lord convert me! Lord make me a little child, Lord Jesus let me not be banished from thy kingdom! My dear friends, there is a great deal more implied in the words, than is expressed: when Christ says, "Ye shall not enter into the kingdom of heaven," it is as much to say, "ye shall certainly go to hell, ye shall certainly be damned, and dwell in the blackness of darkness for ever, ye shall go where the worm dies not, and where the fire is not quenched." The Lord God impress it upon your souls! May an arrow (as one lately wrote me in a letter) dipped in the blood of Christ, reach every unconverted sinner's heart! May God fulfill the text to every one of your souls! It is he alone that can do it. If ye confess your sins, and leave them, and lay hold on the Lord Jesus Christ, the Spirit of God shall be given you; if you will go and say, turn me, O my God! Thou knowest not, O man, what the return of God may be to thee. Did I think that preaching would be to the purpose, did I think that arguments would induce you to come, I would continue my discourse till midnight. And however some of you may hate me without a cause, would to God every one in this congregation was as much concerned for himself, as at present (blessed be God) I feel myself concerned for him. O that my head were waters, O that mine eyes were a fountain of tears, that I might weep over an unconverted, graceless, wicked, and adulterous generation. Precious souls, for God's sake think what will become of you when ye die, if you die without being converted; if ye go hence without the wedding garment, God will strike you speechless, and ye shall be banished from his presence for ever and ever. I know ye cannot dwell with everlasting burnings; behold then I show you a way of escape; Jesus is the way, Jesus is the truth, the Lord Jesus Christ is the resurrection and the live. It is his Spirit must convert you, come to Christ, and ye shall have it; and may God for Christ's sake give it to you all, and convert you, that we may all meet, never to part again, in his heavenly kingdom; even so Lord Jesus, Amen and Amen.

Preacher: George Whitefield :
http://www.sermonindex.net/modules/articles/index.php?view=article&aid=968

Abraham Lincoln's spiritual life

 
With wise and knowledgeable leaders, there is stability (Proverbs 28:2, NLT).


Dear Friends,

Never forget Abraham Lincoln!

As previously described, General and first President George Washington is my all-time favorite American hero, but Lincoln is another. There are many other great
and godly leaders which our nation has produced, people who exhibited unusual vision and integrity and, most importantly, who trusted in and loved our Lord Jesus Christ. Abraham Lincoln was one of the greatest.

God raised up Abraham Lincoln for the greatest crisis in American history. His integrity and leadership, and most importantly, his faith and time on his knees before God, preserved the union and helped the nation rid itself of the horrible institution of slavery.

Mrs. Lincoln stated that the battle of Gettysburg had a profound effect upon her husband, as he saw the graves of thousands of soldiers. One historian states that it was there that President Lincoln made a deep commitment to Jesus Christ.

Schuyler Colfax, who later became Vice President of the United States, said that Lincoln would often get up as early as 4 a.m. in order that he might have time to read his Bible and pray before visitors would begin to arrive at the White House. On one occasion, Lincoln said: "That the Almighty does make use of human agencies, and directly intervenes in human affairs, is one of the plainest statements of the Bible. I have had so many evidences of His direction, so many instances when I have been controlled by some other power than my own, that I cannot doubt that this power comes from above."

On April 14, 1865, just five days after the Civil War had ended, Abraham Lincoln went to Ford's Theatre with his wife, Mary Todd Lincoln. She recalled his last words as they sat there:

"He said he wanted to visit the Holy Land and see those places hallowed by the footprints of the Saviour. He was saying there was no city he so much desired to see as Jerusalem. And with the words half spoken on his tongue, the bullet of the assassin entered the brain, and the soul of the great and good President was carried by the angels to the New Jerusalem above."

Yours for fulfilling the Great Commission each year until our Lord returns,

Bill Bright

You will never over pray

Subject: STRIVE ON TOWARDS YOUR GOD-GIVEN GOAL! STRIVE ON PERSISTENTLY TO REACH YOUR GOD GIVEN GOAL DO YOU GIVE UP ON YOUR GOAL EASILY? DO NOT ALLOW ANY HINDRANCE TO CHANGE YOUR GOD GIVEN GOAL: RECLAIM YOUR ORIGINAL GOAL, REMAIN THERE CONTINUE TO PRESS FORWARD UNTIL YOU REACH YOUR GOAL. MEMORY VERSE: "I press toward the mark for the prize of the high calling of God in Christ Jesus" (Phil. 3:14) BIBLE PASSAGE: Acts 20:20-24 20. And how I kept back nothing that was profitable unto you, but have shewed you, and have taught you publickly, and from house to house, 21. Testifying both to the Jews, and also to the Greeks, repentance toward God, and faith toward our Lord Jesus Christ. 22. And now, behold, I go bound in the spirit unto Jerusalem, not knowing the things that shall befall me there: 23. Save that the Holy Ghost witnesseth in every city, saying that bonds and afflictions abide me. 24. But none of these things move me, neither count I my life dear unto myself, so that I might finish my course with joy, and the ministry, which I have received of the Lord Jesus, to testify the gospel of the grace of God. Reward could act as a great motivator in accomplishing Kingdom assignments. When Laban asked Jacob what he wanted as wages and the latter replied that he wanted his pretty daughter, a time was fixed. In that meeting, a specific period - seven years was mutually agreed on. This talks about goal-setting. Anyone who aims at nothing will get nothing. Today's hard work is not necessarily for the moment but for tomorrow. Today's prayer and fasting is not for now but for your future needs. That is why you cannot over-pray or over-give: whatever you do not need for now is moved to take care of future exigencies. To remain relevant, you must be evergreen. As long as you remain green, growth is guaranteed. But the moment you are ripe, rottenness takes a toll on the fellow. The day you stop growing, decay sets in. After goal-setting, you need vision to arrive there. In Philippians 3:13-14, we see someone who knew how to set goals and achieve them. Until he got to his goal, he never thought he had done anything spectacular. His accomplishments, trials and imprisonments did not stop him: He saw himself as just starting and continued to press on. He knew when he finished the race and he also made it known to the church. This is why I say I have not even started my race to Heavenly greatness. Have you started? For some of us, past achievements have become stumbling blocks to greater heights. After seven years, Jacob ended up with the wrong woman. He was undeterred. He decided to serve another seven years just to get to his goal. Do you easily give up on your goal? Some people never stay on a particular target. If they say they want the nine gifts of the Spirit and are given two, they will forget the rest. Do not allow any hindrance to change your goal. Have you dumped your high goals for very low goals? Reclaim your original goal, remain there and continue to press forward until you get there. Even when you have been disappointed before, do not lose hope. As long as you refuse to dump your goal, your goal will not dump you. You will reach the greatest heights! THE FATHER'S BLESSING: "I pray for someone reading this message today. You shall not fail, you shall not fall, you shall not fumble, you shall not fade, you will reach you God given goal, you will finish gloriously well and strong in the mighty name of Jesus Christ." (Amen.) ACTION POINT FOR TODAY If you let past disappointments, losses or difficulties to stop you from making fresh efforts, you will be listed among those who failed God. You are special, You are loved, You are appreciated My promise is to reply all mails Pastor Emmanuel Baba IsiakaNovember 11, 2010 at 6:16am

When God close heavens

How to get a break through for generation curses
 

NOVEMBER PUSH (PRAY UNTIL SOMETHING HAPPENS) DAY FOUR PRAYER TOPIC: LORD, OPEN MY HEAVENS KEY SCRIPTURES: Gen.28:12-22; Luke 3:21-22; Isa. 64:1-4; 59:1-2; Ezek.1:1; 2Chr. 7:12-13, Acts 7:55-56; Zech 3:1-4. Open heavens signify blessings and breakthroughs of tremendous proportions. It is so important that the Prophet Isaiah cried that the Lord should rend or tear the heavens open (Isa.64:1). When God shuts the heavens, the result is famine, drought, sicknesses, poverty, barrenness and captivity. No prayer can receive answer when heavens are shut. No destiny can thrive under a closed heaven. Harvest of increase and multiplication comes when God opens the heavens and pour out His rain in abundance. PRAYER ARROWS: 1. Father, thank You for the blood of Jesus that was shed for the remission of my sins. 2. Lord, trace my generation back to Adam and blot out all my ancestral and generational sins in the name of Jesus. 3. I forbid the princes and powers of darkness from dominating my heavens in Jesus' name. 4. Father, I repent on behalf of my nation and leaders. I confess our sins and I ask for forgiveness in the name of Jesus. 5. O Lord, rend the heavens over my life, family, church and nation in the name of Jesus. 6. Holy Ghost fire, fall on me, my family, church and nation like the day of Pentecost. 7. Father, open the heavens and let there be angelic trafficking in my favour in Jesus mighty name. 8. Every power resisting the right hand of glory in my life, receive fire in Jesus' name. 9. Lord, open my heavens, pour Your rain upon me and soak me with your blessings of increase and multiplication in Jesus' name. 10. Lord Jesus, be my Advocate in the heavenly courtroom and answer every satanic allegation against me and my ancestors in the name of Jesus. 11. Every God-given grace and potentials in my life, receive the power of God. Come out of bondage, come out of obscurity in the name of Jesus 12. Every power that says my time of increase and multiplication has not come, die by fire in Jesus name. 13. Let every hand holding me bound on the same spot and resisting the manifestation of God's glory in my life be paralysed in the name of Jesus 14. Every power that hinders answers to my prayers, receive the judgment of fire in the mighty name of Jesus. 15. O Lord, tear the heavens and pour down the rain of revival, harvest of increase and multiplication of saved-souls in our nation in the name of Jesus. Thank You Father for my increase and multiplication. You are special, You are loved, You are appreciated My promise is to reply all mails Teaching from: Pastor Emmanuel Baba IsiakaNovember 11, 2010 at 11:01am